บาลีวันละคำ

อาพาธ (บาลีวันละคำ 871)

อาพาธ

อ่านว่า อา-พาด

บาลีอ่านว่า อา-พา-ทะ

อาพาธ” รากศัพท์มาจาก อา (ทั่ว, ยิ่ง) + พาธฺ (ธาตุ = เบียดเบียน, ป่วน) + ปัจจัย

: อา + พาธฺ + = อาพาธ แปลตามศัพท์ว่า “อาการที่เบียดเบียนอย่างยิ่ง” “อาการที่ทำให้ปั่นป่วน” หมายถึง ความไข้, ความเจ็บป่วย, โรคภัยไข้เจ็บ (affliction, illness, disease)

ในภาษาไทยใช้ทับศัพท์ว่า “อาพาธ” พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –

อาพาธ : (คำกริยา) เจ็บป่วย (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). (ป., ส.).”

ในคัมภีร์จตุกนิบาต อังคุตรนิกาย แสดงสมุฏฐานของ “อาพาธ” ไว้ว่า –

(1) ปิตตสมุฏฺฐาน = เกิดจากน้ำดี

(2) เสมหสมุฏฺฐาน = เกิดจากเสมหะ

(3) วาตสมุฏฺฐาน = เกิดจากลม

(4) สันนิปาติกะ = เกิดจากปัจจัยหลายอย่างรวมกัน

(5) อุตุปริณามชะ = เกิดจากเปลี่ยนอากาศ

(6) วิสมปริหารชะ = เกิดจากบริหารร่างกายไม่เหมาะสม

(7) โอปักกมิกะ = เกิดจากเหตุปัจจุบันทันด่วน เช่นอุบัติเหตุ

(8) กัมมวิปากชะ = เกิดจากผลกรรม

ในจักกวัตตสูตร กล่าวไว้ว่า เมื่อมนุษย์มีอายุขัยแปดหมื่นปี มนุษย์จะมี “อาพาธ” เพียง 3 ชนิดเท่านั้น คือ –

(1) อิจฺฉา = ความอยากกิน

(2) อนสนํ = ความไม่อยากกิน

(3) ชรา = ความแก่

————

๏ เดชะพระไตรรัตน์

พระปรมัตถบารมี

เทวาทุกราศี

อัญเชิญช่วยอวยชัยถวาย

๏ ขอจงทรงพระเจริญ

พระชนม์เกินร้อยปีปลาย

อาพาธพินาศหาย

ภัยพาลพ่ายพระภูมิพล

๏ จงพระเสวยสวัสดิ์

พูนพิพัฒน์ผองศุภผล

พระหฤทัยไกลกังวล

ทุกทิพาราตรีกาล

๏ พระประสงค์ทุกสิ่งเสร็จ

แม้สรรเพชญพระโพธิญาณ

ดำรงรัชย์ชัชวาล

ดั่งเวียงสวรรค์นิรันดร์เทอญ๚ะ๛

#บาลีวันละคำ (871)

6-10-57

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

2 thoughts on “อาพาธ (บาลีวันละคำ 871)

  • ทวีเกียรติ ทวีกิจสัมพันธ์

    อยากถามว่าในปัญจวัคคิยสูตร ที่กล่าวว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณเป็นไปเพื่ออาพาธ หมายความว่าอย่างไร

    Reply
    • suriyan bunthae

      ขอบคุณสำหรับข้อคิดเห็น
      ——————————————————————–
      อาพาธ แปลตามศัพท์ว่า
      “อาการที่เบียดเบียนอย่างยิ่ง”
      “อาการที่ทำให้ปั่นป่วน”
      หมายถึง ความไข้, ความเจ็บป่วย, โรคภัยไข้เจ็บ (affliction, illness, disease)

      ในจักกวัตตสูตร (ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค พระไตรปิฎกเล่ม ๑๑ ข้อ ๔๘) กล่าวไว้ว่า เมื่อมนุษย์มีอายุขัยแปดหมื่นปี มนุษย์จะมี “อาพาธ” เพียง ๓ ชนิดเท่านั้น คือ –

      (๑) อิจฺฉา = ความอยากกิน
      (๒) อนสนํ = ความไม่อยากกิน
      (๓) ชรา = ความแก่

      แสดงว่า “อาพาธ” ในบาลี มีความหมายกว้างมากกว่าการเจ็บไข้ได้ป่วยอย่างที่เข้าใจกันในภาษาไทย

      ………………..

      ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคอธิบายว่า –

      ยํ หิ อนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํ อตฺตโนปิ อนิจฺจตํ วา อุทยพฺพยปฏิปีฬนํ วา วาเรตุํ น สกฺโกติ กุโต ตสฺส การกาทิภาโว ฯ เตนาห รูปญฺจ หีทํ ภิกฺขเว อตฺตา อภวิสฺส นยิทํ รูปํ อาพาธาย สํวตฺเตยฺยาติอาทิ ฯ

      เพราะรูปใดไม่เที่ยง รูปนั้นย่อมเป็นทุกข์ ไม่อาจห้ามความไม่เที่ยง หรือความเกิด ความเสื่อม ความถูกบีบคั้น แม้ของตนเองได้ ก็แล้วความเป็นผู้สร้างเป็นต้นแห่งรูปนั้นจักมีที่ไหนเล่า (หมายความว่า ขันธ์ห้านี้ป้องกันตัวเองก็ยังทำไม่ได้ แล้วจะไปสร้างนั่นสร้างนี่ได้อย่างไร) เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็หากรูปนี้จักได้เป็นอัตตาแล้วไซร้ รูปนี้ก็ไม่พึงเป็นไปเพื่ออาพาธ” ดังนี้เป็นอาทิ.

      ที่มา: วิสุทธิมรรค ภาค ๓ หน้า ๒๓๖ (มคฺคามคฺคญาณทสฺสนวิสุทฺธินิทฺเทส)

      ………………..

      คำว่า “เป็นไปเพื่ออาพาธ” จึงหมายถึง –

      อะไรที่อยากมี อยากได้ อยากเป็น จะให้มี ให้ได้ ให้เป็น อย่างที่อยาก ก็ไม่ได้

      อะไรที่มีอยู่แล้ว ได้อยู่แล้ว เป็นอยู่แล้ว ไม่พอใจ อยากจะให้มันพ้น ๆ หมด ๆ ไปเสีย ก็ไม่ได้อย่างที่อยาก

      บังคับให้เป็นไปอย่างใจ ก็ไม่ได้
      ป้องกันไม่ให้เกิดสิ่งที่ไม่ต้องการ ก็ไม่ได้
      อึดอัดขัดข้องไปทุกสิ่งทุกอย่าง

      อาการทั้งปวงอย่างนี้แหละ ท่านเรียกว่า “เป็นไปเพื่ออาพาธ”
      แบบเดียวกับคนป่วย ทำอะไรก็ทำไม่ได้อย่างที่ใจอยากทำ

      Reply

ส่งความเห็นที่ ทวีเกียรติ ทวีกิจสัมพันธ์ ยกเลิกการตอบ

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *