อามิส – ธรรมธารา

อามิส

ไทยอ่านว่า อา-มิด
บาลีอ่านว่า อา-มิ-สะ

รากศัพท์คือ อา (= ภายใน) + มิ (ธาตุ = ใส่) + สก ปัจจัย ลบ ก
: อา + มิ + สก > ส = อามิส แปลตามศัพท์ว่า “สิ่งที่ใส่ไว้ภายใน” (คือใส่ไว้ล่อ)

“อามิส” ภาษาบาลีใช้ในความหมายดังนี้ –
1 เนื้อสด (raw meat)
2 ดิบ, ไม่ได้ตระเตรียม, ไม่มีการปลูกฝัง (raw, unprepared, uncultivated)
3 มีเนื้อ, วัตถุ, อามิส (fleshy, material, physical)
4 อาหาร, อาหารที่ถูกปาก, อาหารสำหรับกินเพื่อความเอร็ดอร่อย, อาหารอันโอชะ (food, palatable food, food for enjoyment, dainties
5 เหยื่อ (bait)
6 ลาภ, รางวัล, เงิน, สินบน, เงินรางวัล, การให้รางวัล (gain, reward, money, douceur, gratuity, tip)
7 ความเพลิดเพลิน (enjoyment)
8 ความโลภ, ความอยากได้, ตัณหา (greed, desire, lust