เสถียร

เสถียร

อ่านว่า สะ-เถียน

“เสถียร” บาลีเป็น “ถิร” (ถิ-ระ) รากศัพท์มาจาก ฐา (ธาตุ = ยืน, ตั้งอยู่) + อิร ปัจจัย, ลบ อา ที่ ฐา (ฐา > ฐ), แปลง ฐ เป็น ถ

: ฐา > ฐ + อิร = ฐิร > ถิร แปลตามศัพท์ว่า “อาการที่ดำรงอยู่”

“ถิร” ในบาลีเป็น “สฺถิร” ในสันสกฤต ภาษาไทยใช้อิงสันสกฤต แต่แปลงรูปเป็น “เสถียร”

เสถียร อ่านว่า สะ-เถ