รัตตัญญู (บาลีวันละคำ 2,958)
รัตตัญญู
อ่านว่า รัด-ตัน-ยู
“รัตตัญญู” เขียนแบบบาลีเป็น “รตฺตญฺญู” แยกศัพท์เป็น รตฺต + ญู
(๑) “รตฺต”
อ่านว่า รัด-ตะ รากศัพท์มาจาก –
(1) รา (ธาตุ = ถือเอา) + ต ปัจจัย, ลบ อา ที่สุดธาตุ (รา > ร), ซ้อน ตฺ
: รา > ร + ตฺ + ต = รตฺต แปลตามศัพท์ว่า “เวลาที่ถือเอาความไม่เบียดเบียน” (คือหยุดกิจการต่างๆ)
(2) รญฺช (ธาตุ = กำหนัด, ยินดี) + ต ปัจจัย, ลบ ญฺช ที่ (ร)-ญฺช (รญฺช > ร), ซ้อน ต
: รญฺช > ร + ตฺ + ต = รตฺต แปลตามศัพท์ว่า “เวลาเป็นที่ชื่นชอบแห่งผู้มีความกำหนัด”
“รตฺต” ในบาลีใช้ในความหมาย 2 อย่าง คือ –
(1) กลางคืน (night)
(2) เวลาโดยทั่วๆ ไป (time in general)
รตฺต เมื่อมีคำอื่นนำหน้ามักใช้ในฐานะเป็น “กริยาวิเศษณ์” คือเป็น “-รตฺตํ” เช่นในคำว่า “ทีฆรตฺตํ” (ที-คะ-รัด-ตัง) หมายถึง ตลอดเวลายาวนาน (a long time)
(๒) “ญู”
รากศัพท์มาจาก ญา (ธาตุ = รู้) + รู ปัจจัย, ลบสระที่สุดธาตุ (ญา > ญ) และลบ ร ที่ รู (รู > อู)
: ญา > ญ + รู > อู = ญู แปลตามศัพท์ว่า “ผู้รู้” หมายถึง รู้, ยอมรับ, รับรู้ (knowing, recognizing, acknowledging)
พึงทราบว่า โดยปกติแล้ว “ญู” ศัพท์นี้จะไม่ใช้เดี่ยวๆ แต่จะมีศัพท์อื่นมาสมาสข้างหน้าเสมอ เช่น –
กตญฺญู = ผู้รู้คุณที่ผู้อื่นทำแล้ว
มตฺตญู = ผู้รู้ประมาณ, ผู้รู้จักความพอดี
สพฺพญฺญู = ผู้รู้สรรพสิ่ง เป็นต้น
รตฺต + ญู ซ้อน ญฺ
: รตฺต + ญฺ + ญู = รตฺตญฺญู แปลตามศัพท์ว่า “ผู้รู้ราตรี” หมายถึง ผู้รู้ราตรีนาน (knowing many nights)
พจนานุกรมบาลี-อังกฤษ แปล “รตฺตญฺญู” ว่า of long standing, recognized (รัตตัญญู, มีผู้รู้จักมักคุ้นมานานแล้ว, เป็นที่รู้จักกันทั่ว)
“รตฺตญฺญู” ในภาษาไทยใช้เป็น “รัตตัญญู” พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“รัตตัญญู : (คำนาม) ผู้รู้กาลนาน, ผู้มีอายุมาก จํากิจการต่าง ๆ ได้มาก. (ป.).”
ขยายความ :
“รตฺตญฺญู” เป็นตำแหน่งหนึ่งในบรรดาตำแหน่งพระมหาสาวกที่พระพุทธองค์ทรงยกย่อง เรียกว่า “เอตทัคคะ” คือผู้เป็นเลิศในทางต่างๆ ในที่นี้คือ ผู้เลิศกว่าพระสาวกทั้งหลายในทางรู้ราตรีนาน คือมีอายุกาลยาวนานกว่าภิกษุอื่นๆ
พระสากที่เป็นเอตทัคคะในทาง “รัตตัญญู” คือพระอัญญาโกณฑัญญะ ดังสำนวนในพระไตรปิฎกแสดงไว้ดังนี้ –
…………..
เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ รตฺตญฺญูนํ ยทิทํ อญฺญาโกณฺฑญฺโญ.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อัญญาโกณฑัญญะเลิศกว่าพวกภิกษุสาวกของเราผู้รู้ราตรีนาน
…………..
พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ ของท่าน ป.อ. ปยุตฺโต สรุปประวัติพระอัญญาโกณฑัญญะไว้ดังนี้
…………..
อัญญาโกณฑัญญะ : พระมหาสาวกผู้เป็นปฐมสาวกของพระพุทธเจ้า เป็นรูปหนึ่งในคณะพระปัญจวัคคีย์ เป็นบุตรพราหมณ์มหาศาล เกิดที่หมู่บ้านโทณวัตถุ ไม่ไกลจากกรุงกบิลพัสดุ์ เดิมชื่อโกณฑัญญะ เป็นพราหมณ์หนุ่มที่สุดในบรรดาพราหมณ์ ๘ คน ผู้ทำนายลักษณะของสิทธัตถกุมาร และเป็นผู้เดียวที่ทำนายว่า พระกุมารจะทรงออกบรรพชาได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแน่นอน มีคติเป็นอย่างเดียว ต่อมาท่านออกบวชตามเสด็จพระสิทธัตถะ ขณะบำเพ็ญทุกรกิริยา เป็นหัวหน้าพระเบญจวัคคีย์ และได้นำคณะหลีกหนีไปเมื่อพระมหาบุรุษเลิกบำเพ็ญทุกรกิริยากลับเสวยพระกระยาหาร ต่อมาเมื่อพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วเสด็จไปโปรด ท่านสดับปฐมเทศนาได้ดวงตาเห็นธรรม ขอบรรพชาอุปสมบทเป็นปฐมสาวกของพระพุทธเจ้า
โกณฑัญญะ ที่ได้ชื่อว่า อัญญาโกณฑัญญะ เพราะเมื่อท่านฟังปฐมเทศนาของพระพุทธเจ้า และได้ธรรมจักษุ พระพุทธเจ้าทรงเปล่งอุทานว่า “อญฺญาสิ วต โภ โกณฺฑญฺโญ ๆ” (โกณฑัญญะได้รู้แล้วหนอๆ) คำว่า อัญญา จึงมารวมเข้ากับชื่อของท่าน ต่อมาท่านได้สำเร็จอรหัตด้วยฟังอนัตตลักขณสูตร ได้รับยกย่องเป็นเอตทัคคะในทางรัตตัญญู (รู้
ราตรีนาน คือ บวชนาน รู้เห็นเหตุการณ์มากมาแต่ต้น) ท่านทูลลาพระพุทธเจ้าไปอยู่ที่ฝั่งสระมันทากินี ในป่าฉัททันตะวัน แดนหิมพานต์ อยู่ ณ ที่นั้น ๑๒ ปี ก็ปรินิพพานก่อนพุทธปรินิพพาน.
…………..
ดูก่อนภราดา!
: เกิดก่อนก็ดี
: แต่อย่าดีแค่เกิดก่อน
#บาลีวันละคำ (2,958)
18-7-63