ปญฺจวีส (บาลีวันละคำ 51)
ปญฺจวีส
อ่านว่า ปัน-จะ-วี-สะ
“ปญฺจ” แปลว่า “ห้า” (จำนวน 5)
“วีส” แปลว่า “ยี่สิบ” (จำนวน 20)
“ปญฺจวีส” แปลว่า “ยี่สิบห้า”
ภาษาไทยเอามาใช้ว่า “เบญจเพส”
คือแปลง “ปญฺจ” เป็น “เบญจ” แปลง “วีส” เป็น “เพส” :
– แปลง อี ที่ วี-(ส) เป็น เอ = วี เป็น เว
– แปลง ว เป็น พ = เว เป็น เพ (ส เสือ คงเดิม)
= วีส > เวส > เพส
“เบญจเพส” หมายถึงคนที่มีอายุ 25 ปี
คตินิยมของไทยถือว่า อายุ 25 ปีเป็นวัยที่มักจะมีเหตุการณ์วิกฤตเกิดขึ้นในชีวิต
จึงมีคำเตือนกันมาว่า “วัยเบญจเพสให้ระวังตัว”
“เบญจเพส” มักเขียนผิดเป็น “เบญจเพศ” เพราะเราคุ้นกับคำว่า “เพศ” แต่ไม่รู้ว่า “เพส” แปลว่าอะไร
“เบญจเพส” (ส เสือ สะกด) แปลว่า “อายุยี่สิบห้า”
“เบญจเพศ” (ศ ศาลา สะกด – เขียนผิด) ก็คงต้องแปลว่า “มีเพศห้า”
: เพศเดียวก็ยุ่งจะเป็นบ้า
: ถ้ามีถึงเพศห้า โลกนี้จะเป็นอย่างไร
บาลีวันละคำ (51)
23 – 6 – 55
ยี่สิบห้า เช่น อายุถึงเบญจเพส. (ป. ปญฺจวีส).