บทความชุด :
ถ้าจะรักษาพระศาสนา
จงรักษาวิถีชีวิตสงฆ์
-๑-
วิถีชีวิตสงฆ์ : เกราะป้องกันตัวเอง
———————————–
ป้องกันพระศาสนา และป้องกันสังคม
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เมื่อเกิดเหตุพระภิกษุระดับพระเถระถูกจับดำเนินคดี ผมไปสนทนาธรรมกับหลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ ราชบุรี ร่วมกับคนวัดอีกบางคน
ในวงสนทนา ได้มีการถ่ายทอดข้อมูลทั้งเบื้องตื้นและเบื้องลึกสู่กันและกันจนตกผลึกดีแล้ว เราก็ได้ข้อสรุปร่วมกันว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนั้นเป็นไปตามความต้องการของผู้มีอำนาจในแวดวงนั้น
เมื่อเป็นความต้องการของผู้มีอำนาจ ก็เป็นอันว่าไม่ต้องถามถึงเรื่องถูก-ผิด
และก็เป็นอันว่าไม่ต้องพูดอะไรกันอีกต่อไป
เพราะเราท่านย่อมซาบซึ้งดีโดยทั่วกันถึงพุทธภาษิตที่ว่า
วโส อิสฺสริยํ โลเก
แปลว่า-อำนาจเป็นใหญ่ในโลก
เมื่อเรายังไม่ใช่ผู้อยู่เหนือโลก ก็จำเป็นอยู่เองที่จะต้องอยู่ใต้อำนาจ
สงวนกำลังไว้ทำกิจที่ควรทำ
ดีกว่าเอาหัวชนกำแพง
เพราะกำแพงไม่พัง
แต่หัวเราจะพัง
………………….
จากสถานการณ์ครั้งนั้น ผมมีความเห็นว่า สิ่งที่ต้องดึงกลับมาอย่างเร่งด่วนก็คือ วิถีชีวิตสงฆ์
ผมเห็นว่า การที่สงฆ์ไม่ครองชีวิตตามวิถีชีวิตของสงฆ์นั่นเองที่เป็นพื้นฐานหรือรากเหง้าใหญ่ที่สุดของปัญหา และเป็นสาเหตุที่ถูกยกขึ้นมาเป็นข้ออ้างในการกำจัดกวาดล้าง
เสียงสะท้อนจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมี ๒ กลุ่ม
กลุ่มหนึ่ง สมน้ำหน้าพระ สะใจที่ถูกกวาดล้างออกไปเสียได้ กลุ่มนี้เห็นว่าพระทำผิด และเชื่อว่าพระทำผิดจริง ผิดวินัย ผิดวิถีชีวิตสงฆ์ จึงสมควรโดน
อีกกลุ่มหนึ่ง เห็นใจพระ เห็นว่าพระไม่ได้มีเจตนาทำผิด เพียงแต่รู้ไม่ทันเล่ห์กลทางกฎหมาย จึงไปกระทำการอันเข้าทางของผู้มีอำนาจ
และเห็นต่อไปอีกว่า ผู้มีอำนาจก็ใช้อำนาจเกินควร เลือกปฏิบัติ และไม่เป็นยุติธรรม มีกรณีนั่นนี่โน่นอีกมาก-แม้แต่ข้าราชการที่เกี่ยวข้องกับกรณีเดียวกับพระนี่เอง ก็ไม่เห็นผู้มีอำนาจจัดการอะไรเลย
ถ้าเป็นความผิด ก็เป็นการทำผิดเหมือนกัน แต่ถูกปฏิบัติต่างกัน
คนหนึ่งโดน แต่อีกคนหนึ่งไม่โดน
การที่ผู้คนมีความเห็นต่างกันเช่นนี้ รากเหง้าใหญ่ที่สุดก็มาจากการไม่มีความรู้ความเข้าใจในพระธรรมวินัยอันเป็นที่มาของวิถีชีวิตสงฆ์และเป็นเนื้อเป็นตัวของพระศาสนา
จริงอยู่ ถ้าผู้มีอำนาจไม่มีธรรม พระจะอยู่ในวิถีชีวิตสงฆ์หรือไม่อยู่ก็คงต้องถูกโดนรังแกจนได้
แต่เสียงสะท้อนจะต่างกัน
ถ้าพระไม่ครองตนอยู่ในวิถีชีวิตสงฆ์ แล้วถูกผู้มีอำนาจจัดการ ประชาชนจะสมน้ำหน้า จะยืนอยู่ข้างผู้มีอำนาจ
ถ้าพระครองตนอยู่ในวิถีชีวิตสงฆ์ แล้วถูกผู้มีอำนาจจัดการ ประชาชนจะเห็นใจพระ จะยืนอยู่ข้างพระ
ในที่สุด ผู้มีอำนาจที่ไม่มีธรรมจะอยู่ไม่ได้
การครองตนอยู่ในวิถีชีวิตสงฆ์จึงเป็นเกราะป้องกันตัวเอง ป้องกันพระศาสนา และป้องกันสังคมนั้นเองด้วย
กิจที่จำเป็นอย่างยิ่งในการเอาวิถีชีวิตสงฆ์กลับมา ก็คือการศึกษาเรียนรู้พระธรรมวินัย ปฏิบัติตาม และบอกกล่าวสั่งสอนกันต่อๆ ไป
กิจเช่นนี้ควรเป็นหน้าที่ของคณะสงฆ์ที่จะต้องจัดต้องทำต้องดำเนินการ
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๙ พฤษภาคม ๒๕๖๔
๑๒:๐๖