ความจริง
ความจริง
———
ความจริงอย่างหนึ่งและเป็นความจริงที่สำคัญมากในสังคมเรา ก็คือ คนส่วนใหญ่ไม่รู้ความจริง
ที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือ รู้ผิดไปจากความจริง
แต่ที่ร้ายที่สุดก็คือ ตัดสินใจชอบหรือชัง สนับสนุนหรือคัดค้าน ทำหรือไม่ทำอะไรลงไป-ตามข้อมูลหรือสิ่งที่ตนรู้มาผิดๆ นั่นเอง
เพราะฉะนั้น จึงมักปรากฏว่า คนส่วนมากต้องรู้สึกเสียใจเมื่อย้อนคิดไปว่า ตนได้หลงชอบคนที่ควรชัง หรือไม่ก็หลงชังคนที่ควรชอบ
… ได้หลงสนับสนุนเรื่องที่ควรจะคัดค้าน หรือไม่ก็หลงคัดค้านเรื่องที่ควรสนับสนุน
… ได้หลงทำอะไรลงไปทั้งๆ ที่ไม่ควรจะทำ หรือไม่ก็-ได้แต่นิ่งเฉยเสียทั้งๆ ที่ควรจะทำอะไรสักอย่าง
เพื่อไม่ให้ต้องเสียใจเช่นว่านี้ ผู้รู้ท่านจึงเตือนสติให้รู้จักใช้โยนิโสมนสิการ-ศึกษาสำเหนียกให้รู้เท่าทันความเป็นจริง
“ความเป็นจริง” นั้น มีอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่าเรารู้ประจักษ์หรือเปล่า
“รู้ประจักษ์” ภาษาพระท่านใช้ว่า “ยถาภูตํ ปชานาติ – รู้ตามความเป็นจริง” คือรู้ตรงตามที่สิ่งนั้นมันเป็น
ไม่ใช่ไปยึดความเข้าใจของเรา หรือยึดตามที่มีใครบอก-ว่านี่แหละคือสิ่งที่สิ่งนั้นมันเป็น
ตัว “ความเป็นจริง” นั้น เราไม่ต้องไปทำอะไรกับมันเลย นอกจากรู้ให้ทันมัน และรู้ให้ตรงกับที่มันเป็นเท่านั้น-เท่านั้นจริงๆ
เมื่อรู้ทันและรู้ตรงตามความเป็นจริงแล้ว ต่อจากนั้นเราก็จะรู้ได้ด้วยตัวเองว่า ควรจะทำอะไรหรือไม่ควรทำอะไร
พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย
๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๔
๑๕:๐๓