บารมีพระเสด็จ
บารมีพระเสด็จ
————–
คนมีตำแหน่งมีหน้าที่มีอำนาจ เวลาเขาทำอะไรหรือไม่ทำอะไร เขาใช้หลักอะไรคิด
คนที่มีตำแหน่ง มีหน้าที่กำหนดไว้ในตำแหน่งว่าต้องทำอะไร มีอำนาจที่ได้รับมอบควบมากับตำแหน่งเพื่อให้ทำหรือไม่ทำอะไร หรือเพื่อสั่งให้ทำหรือไม่สั่งให้ทำอะไรได้ด้วย
คนตามที่ว่านี้ เวลาเขาทำอะไรหรือไม่ทำอะไร หรือเวลาเขาสั่งให้ใครทำอะไรหรือไม่สั่งให้ทำอะไรตามหน้าที่ของเขา เขาคิดอย่างไร เขามีหลักมีเกณฑ์หรือมีเหตุผลอะไรในการที่ทำหรือไม่ทำ สั่งหรือไม่สั่ง
ถ้าเรารู้หรือเข้าถึงเบื้องลึกของเขาได้ เหมือนกับว่าสามารถเข้าถึงปุ่มให้เลือกกดได้ ก็จะวิเศษมากทีเดียว
เวลาเราอยากให้เขาทำอะไร-ซึ่งถ้าเขาทำเราจะได้ประโยชน์ เราก็เลือกกดปุ่มที่เขาจะต้องทำ
เวลาเราไม่อยากให้เขาทำอะไร-ซึ่งถ้าเขาทำเราจะเสียประโยชน์ เราก็เลือกกดปุ่มที่เขาจะไม่ทำ
เท่านี้เราก็สบายแล้ว
แต่ที่ไม่สบายอย่างที่คิด ก็เพราะเราไม่รู้หรือเข้าไม่ถึงเบื้องลึกของเขา จึงต้องมานั่งสงสัยว่า คนมีตำแหน่งมีหน้าที่มีอำนาจ เวลาเขาทำอะไรหรือไม่ทำอะไร เขาใช้หลักอะไรคิด
………………..
เมื่อวันที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๖๔ ผมเดินออกกำลังไปทางสะพานสิริลักขณ์ (อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี) พบว่าราวสะพานถูกรถเบียดได้รับความเสียหาย จึงได้ถ่ายรูปและนำมาเล่าไว้ในโพสต์ตามลิงก์ข้างล่างนี้
………………………………………..
คงต้องรอศาสนาพระศรีอารย์
https://www.facebook.com/tsangsinchai/posts/3948905115203196
………………………………………..
หลังจากนั้น ผมผ่านไปทางสะพานสิริลักขณ์อีกหลายครั้ง ล่าสุดก็ผ่านไปเมื่อต้นเดือนพฤศจิกายน ราวสะพานที่เสียหายก็ยังคงอยู่ในสภาพเสียหายเหมือนเดิม
………………..
ญาติมิตรคงได้ทราบแล้วว่า สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงนำข้าราชการและนักเรียนนายร้อยชั้นปีที่ ๔ จากโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า ทัศนศึกษาที่จังหวัดราชบุรีเมื่อวันที่ ๒๔ พฤศจิกายนที่ผ่านมา
ในการนี้ จังหวัดราชบุรีก็ต้องเตรียมการรับเสด็จเป็นงานใหญ่ การเตรียมความเรียบร้อยของพื้นที่ตามเส้นทางเสด็จเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการเตรียมการ และสะพานสิริลักขณ์ก็เป็นจุดหนึ่งที่จะต้องเรียบร้อย
หลังวันที่ ๒๔ พฤศจิกายน ผมผ่านไปทางสะพานสิริลักขณ์ ก็ได้พบว่าราวสะพานที่เสียหายถูกซ่อมทำเรียบร้อยแล้ว-ในระดับหนึ่ง
……………………………………
โปรดดูภาพประกอบ เปรียบเทียบสภาพก่อนซ่อมและหลังซ่อม
……………………………………
สภาพก่อนซ่อมและหลังซ่อมไม่ใช่ประเด็น แต่ประเด็นคือ จากเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๔ ถึงเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๔ เป็นเวลากว่า ๖ เดือนหรือครึ่งปีมาแล้ว-ที่ไม่ได้ซ่อมราวสะพาน
ของอะไหล่ มี
อุปกรณ์ มี
เครื่องมือ มี
ช่าง มี
งบประมาณค่าใช้จ่าย มี
เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบ มี
ผู้มีอำนาจสั่งการ มี
แล้วขาดอะไร อะไรที่ไม่มี?
คำสั่งให้ทำ คำสั่งให้ซ่อม ไม่มี
ก็นี่แหละครับที่ผมเปรยไว้ตั้งแต่เริ่มเรื่องว่า คนมีตำแหน่งมีหน้าที่มีอำนาจ เวลาเขาทำอะไรหรือไม่ทำอะไร เขาใช้หลักอะไรคิด
………………..
ปัญหาทำนองเดียวกันนี้ไม่ใช่มีแต่ในวงราชการบ้านเมือง แม้ในวงการคณะสงฆ์ของเราก็มี และมีมากด้วย
ปัญหาที่คาใจสังคม โดยเฉพาะปัญหาเกี่ยวกับหลักปฏิบัติในพระวินัย-(ตัวอย่างเช่นหลักปฏิบัติเรื่องกฐิน และอื่นๆ อีกเป็นอันมาก) ควรอัญเชิญพระไตรปิฎกอรรถกถาฎีกาออกมาตรวจตราศึกษาสอบสวนให้ได้ข้อยุติ แล้วประกาศเป็นมติคณะสงฆ์ไทยว่า เรื่องนี้ๆ ให้ปฏิบัติอย่างนี้ๆ และให้ถือปฏิบัติเป็นเอกภาพทั่วสังฆมณฑล ก็จะเรียบร้อยดีงาม เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาประสาทะของปวงชน
อะไรที่ควรทำ ท่านใช้หลักอะไรคิด จึงไม่ทำ
อะไรที่ควรสั่ง ท่านใช้หลักอะไรคิด จึงไม่สั่ง
ราวสะพานสิริลักขณ์ ถ้าพระบารมีไม่เสด็จ ป่านนี้ก็ยังไม่ได้ซ่อม
ผู้รับผิดชอบการบ้านเมืองและการพระศาสนา ล้วนมีตำแหน่ง มีหน้าที่ มีอำนาจ มองเห็นตัวกันอยู่ทั้งนั้น ทรัพยากรทั้งองค์วัตถุองค์บุคคลก็มีอยู่พรั่งพร้อม อำนาจในมือก็มีอยู่ ทำไมจึงคิดอ่านลงมือทำลงมือสั่งด้วยตัวเองไม่ได้
จะต้องอาศัยบารมีพระเสด็จกันทุกเรื่องไปกระนั้นหรือ?
คนมีตำแหน่งมีหน้าที่มีอำนาจ เวลาเขาทำอะไรหรือไม่ทำอะไร เขาใช้หลักอะไรคิด?
พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๔
๑๑:๐๘
……………………………………