นิตยภัตกับงบประมาณแผ่นดิน
นิตยภัตกับงบประมาณแผ่นดิน
——————————-
ญาติมิตรคงพอระลึกได้ว่า เมื่อไม่นานมานี้มีผู้กล่าวถึงกรณีพระเณรเรียนบาลีสอบเปรียญธรรม ๙ ประโยคได้ ได้รับนิตยภัตเดือนละ ๔,๒๐๐.-บาท
เกิดเป็นประเด็นว่า สมควรหรือไม่ที่จะเอาเงินงบประมาณแผ่นดินมาจ่ายให้พระเณรที่สอบเปรียญธรรม ๙ ประโยคได้
พูดเอะอะกันอยู่ไม่กี่วันก็เงียบไป
ตกลงจะเอายังไงกัน ก็เงียบไปเช่นกัน
นี่ก็เป็นธรรมชาติชนิดหนึ่งที่พบเห็นได้ในสังคมไทย (อาจจะรวมทั้งสังคมโลก) คือสนใจอะไรเป็นพักๆ
พักหลังๆ นี่ ที่เห็นเด่นชัดขึ้นก็คือ สนใจอะไรก็เฉพาะวันที่กำหนดกันขึ้นว่าเป็นวันนั้นๆ เช่น —
สนใจเรื่องพ่อแม่เฉพาะวันพ่อวันแม่
สนใจเรื่องของครูเฉพาะวันครู
สนใจเรื่องปัญหาเด็กเฉพาะวันเด็ก
สนใจภาษาไทยเฉพาะวันภาษาไทย
สนใจเรื่องความรักเฉพาะวันวาเลนไทน์
ฯลฯ
พอพ้นวันนั้นๆ ไปแล้วก็เลิกพูดเรื่องนั้น
ออกพรรษาแล้ว ทอดกฐินกันเดือนหนึ่ง วันลอยกระทงเป็นวันสุดท้ายที่ทอดกฐินได้ คนก็สนใจเรื่องกฐินกันเฉพาะช่วงเวลานั้น
กฐินพระรูปเดียว
กฐินเจ้าภาพหลายราย
กฐินเป็นกองๆ
ผิดหรือถูก
ตอนนี้ก็เลิกพูดกันแล้ว ถูกหรือผิดก็ปล่อยให้ค้างคาอยู่เช่นนั้น-จนกว่าจะถึงหน้ากฐินปีต่อไปก็เอามาพูดให้ค้างคากันใหม่
………………..
ผมไม่ใช่มนุษย์ตามกระแสครับ
ผมเห็นว่าประเด็น-นิตยภัตพระเณรที่สอบเปรียญธรรม ๙ ประโยคได้กับเรื่องงบประมาณแผ่นดินนั้น ควรพูดกันให้จบ
จะมาคอยกระแหนะกระแหนพระเณร เป็นชนักปักหลัง-ทำนองว่าเปลืองงบประมาณแผ่นดิน ผมว่ามันไม่ถูก
นอกจากนั้นยังมีคนชอบต่อยอด พูดซ้ำลงไปอีก-งบประมาณแผ่นดินมาจากเงินภาษีของประชาชน
โยงไปที่ประชาชนทันที
จูงความคิดไปว่า-เป็นการเอาเปรียบประชาชน ขูดรีดประชาชน-ไปโน่นเลย
ไหนๆ จะโยงไปที่เงินภาษีของประชาชนกันแล้ว ซักกันให้ขาวสะอาดไปเลยสิครับ —
งบประมาณแผ่นดิน-เงินภาษีของประชาชน-ควรจ่ายเพื่อการอันใดบ้าง
อย่าจ้องแต่จะโฟกัสเฉพาะนิตยภัตพระเณร แต่ควรเอามาคลี่ดูกันให้หมดทุกคนทุกตำแหน่งที่ได้รับเงินจากงบประมาณแผ่นดิน หรือเงินจากภาษีของประชาชน
ในบ้านเมืองของเรานี้ ใครบ้าง ตำแหน่งไหนบ้าง ได้รับเงินอะไรบ้าง ครั้งละเท่าไร เดือนละเท่าไร ปีละเท่าไร และคนเหล่านั้นทำอะไรบ้าง คุ้มค่ากับงบประมาณแผ่นดิน-เงินจากภาษีของประชาชน หรือไม่
จะเห็นได้ว่า-กลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว ไม่ใช่เรื่องที่พูดกันวันสองวันแล้วก็เลิก แต่เป็นเรื่องที่ควรพูดกันให้เคลียร์ พูดกันจนได้ข้อยุติ ตกลงกันว่า-ต่อไปนี้เอายังงี้ๆ เข้าใจตรงกันดีแล้วจึงค่อยเลิกพูด แล้วจึงลงมือทำตามที่ตกลงกัน
ธรรมชาติอีกอย่างหนึ่งของสังคมเราก็คือ ชอบตำหนิกัน ตำหนิได้ทุกเรื่อง
แต่ไม่เสนอแนะวิธีแก้ปัญหา โดยเฉพาะ-วิธีที่สามารถเอาไปแก้ปัญหาได้จริง ไม่พูด ไม่บอก ขอด่าอย่างเดียว
ผมเคยถามตรงๆ-กับนักติทุกเรื่อง ถามว่า คุณจะให้เขาแก้ปัญหายังไง บอกวิธีแก้เขาไปด้วยสิ เขาจะได้เอาไปทำถูก
เขาตอบง่ายมาก-ไม่ใช่หน้าที่ …
… พวกมันมีตำแหน่ง กินเงินเดือน (จากภาษีของประชาชน) กันคนละมากๆ เป็นหน้าที่ของมันที่จะต้องหาวิธีแก้ปัญหา ไม่ใช่โยนมาให้ชาวบ้านช่วยคิด …
ชาวบ้านไม่มีหน้าที่ช่วยคิดหาวิธีแก้ปัญหา
แต่มีสิทธิ์ด่าลูกเดียว
เป็นเสียอย่างนี้
………………..
ญาติมิตรท่านใดมีหน้าที่เกี่ยวข้องกับงบประมาณแผ่นดิน ขอแรงยกเรื่องนี้ขึ้นตั้งเป็นประเด็นปัญหาทีเถอะครับ —
ค่าอะไรบ้างที่ควรจ่ายจากงบประมาณแผ่นดิน
ค่าอะไรบ้างที่ควรจ่าย แต่ไม่ควรเอางบประมาณแผ่นดินมาจ่าย
และถ้าไม่เอางบประมาณแผ่นดินมาจ่าย ควรจะเอาจากที่ไหนมาจ่าย
ค่าอะไรบ้างที่ควรเลิกจ่าย
ค่าอะไรบ้างที่ควรจ่ายอย่างยิ่ง แต่ไม่เคยจ่ายเลย ใช้งานกันฟรีๆ มาตลอด
ฯลฯ
ถ้ายังไม่จับเข่าคุยประเด็นเหล่านี้กันให้เคลียร์ ก็ขอร้องเถอะ-อย่าเอาเรื่องนิตยภัตของพระมาด่ากันข้างถนน
พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย
๑๐ มกราคม ๒๕๖๕
๑๗:๒๒
……………………………………………
นิตยภัตกับงบประมาณแผ่นดิน