น้ำใจ
——
๑ คุณสุนี ผูววิทยา “เพื่อน” ทางเฟซบุ๊ก ไม่เคยเห็นตัวจริงๆ กันเลย เป็นผู้หนึ่งที่ร่วมบริจาคพิมพ์บาลีวันละคำเป็นธรรมทานเสมอ ส่งยาหม่องมาให้ ๒ ขวด
คงเกรงว่าเขียนหนังสือดึกๆ ทุกคืนเกลือกจะเป็นลมเป็นแล้งไป
ยังแถมถุงผ้าอีก ๒ ใบ เหมาะสำหรับใส่หนังสือบาลีวันละคำที่บรรจุซองแล้วหิ้วไปส่งไปรษณีย์
ได้รับหลายวันแล้ว ขอบพระคุณอย่างยิ่ง
๒ คุณปุณณภัทร เภาประเสริฐ หนุ่มย่านวัดหลวง ราชบุรี ผู้มีน้ำใจประเสริฐมาช่วยบรรจุบาลีวันละคำลงซองเป็นเจ้าประจำ เอาน้ำปรุงมารดน้ำสงกรานต์ (ขอวงเล็บว่า “น้ำปรุง” ไม่ใช่น้ำอบ แต่เป็นน้ำที่ปรุงจากสมุนไพรบางอย่าง กลิ่นหอมเย็น ชื่นใจดีนัก เจ้าตัวปรุงเองแบบคนโบราณ) และคารวะด้วยผ้า ๒ ผืน เมื่อหลายวันมาแล้ว
ขอคารวะตอบในน้ำใจแบบคนไทยแท้
๓ พระเดชพระคุณพระครูสังวราภิรักษ์ วัดหลักร้อย นครราชสีมา เคยส่งของกินจากโคราชมาให้ ทั้งเคยมาเยี่ยมเยียนถึงราชบุรี คราวนี้พระคุณก็มีเมตตาส่งของฝากจากโคราชมาให้อีก
อาจารย์ที่บ้านท่านแกะกล่องแล้วออกอุทานว่า อิ่มตั้งแต่ยังไม่ได้รับประทาน
ได้รับเมื่อหลังเพลวันนี้ กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างยิ่งขอรับ – สาธุ
๔ รายสุดท้าย เป็นศิษย์วัดสมัยที่ผมยังเป็น “พระมหาทองย้อย วรกวินฺโท วัดมหาธาตุ ราชบุรี” ญาติผู้ใหญ่ของเขาเอามาฝากให้ช่วยปกครองดูแลระหว่างเรียนหนังสือ เป็นคนค่อนไปข้างทึบ แต่แต่ขยันและรับผิดชอบ หูตึงมาตั้งแต่เด็ก แต่ผมไม่รู้ พูดอะไรไม่ค่อยได้ยินบ่อยๆ ก็เข้าใจว่าไม่เอาใจใส่ในการฟัง เลยเขียนป้ายแขวนคอว่า “บุญช่วย เด็กหูหนวก” แล้วให้ไปยืนประจานที่บันไดคณะ เคยถูกผมตีอยู่เนืองๆ
หลังจากแยกย้ายออกไปจากวัดแล้วก็ไม่ได้ข่าวอีกเลยจนนึกว่าคงตายจากกันไปแล้ว
เมื่อราว ๕ ปีที่แล้ว เขาขับรถมาหาผมที่บ้าน บรรทุกมะม่วงมาด้วยหลายหลัว เล่าความเป็นไปในชีวิตหลังออกจากวัดให้ฟังว่าได้ผจญภัยไปหลายแห่ง สุดท้ายไปมีครอบครัว มีลูกชายเป็นทหารเรือคนหนึ่ง ตัวเองทำสวนผลไม้อยู่ที่เพชรบุรี ที่ขึ้นชื่อกว่าเพื่อนคือมะม่วง โด่งดังไปจนถึงผู้หลักผู้ใหญ่ในกรุงเทพฯ
เขาบอกว่าติดตามหา “พี่มหา” มาหลายปี สืบจนรู้ว่าผมอยู่ที่นี่
ตั้งแต่นั้นมาบ้านผมก็ได้กินมะม่วงจากไร่ของบุญช่วยทุกปี มะม่วงของเขางามและอร่อยอย่าบอกใคร
วันนี้ ขณะที่ผมกำลังเฝ้าพระพุทธเจ้าที่วัดเป็นกรณีพิเศษในวันพระเช่นเคย บุญช่วยโทร.มาถามว่า ผมอยู่บ้านหรือเปล่า
พอกลับบ้านก็เห็นมะม่วงอยู่ในหลัว แต่ไม่เจอตัวบุญช่วย เขาคงตระเวนส่งมะม่วงไปอีกหลายแห่ง
ขอบใจ “บุญช่วย เด็กหูหนวก” ที่ไม่เคยลืมความผูกพันแต่หนหลัง
……..
น้ำใจ-เป็นน้ำมหัศจรรย์
ดื่มครั้งเดียว แต่อิ่มไปได้ตลอดกาล
นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๒๕ เมษายน ๒๕๕๘
…………………………….