สวัสดีปีใหม่สไตล์ทองย้อย

สวัสดีปีใหม่สไตล์ทองย้อย

————————-

ผมเดินออกกำลังตอนเช้าเมื่อวาน (๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๘) ผ่านหน้าโรงพยาบาลเมืองราช เลี้ยวขวามุ่งหน้าไปทางสะพานสิริลักขณ์ ลอดใต้สะพานไปยืนสูดอากาศที่ชายน้ำแม่กลอง แล้วเดินกลับทางฟากตรงข้ามกับขาไป คือเดินสวนทางรถ

ขออนุญาตแวะข้างทาง ๒ เรื่อง

เรื่องที่ ๑ 

———

ชื่อสะพานแห่งนี้ เห็นเขียนกันทั่วไปว่า “สะพานสิริลักษณ์” ผมเคยเห็นป้ายที่เชิงสะพานฝั่งตะวันตก สะกดชื่อสะพานแห่งนี้ว่า “สะพานสิริลักขณ์” (-ลักขณ์ ข ไข่ ไม่ใช่ -ลักษณ์ ษ ฤๅษี)

ที่ถูกควรเป็น -สิริลักขณ์ ข ไข่ เพราะสะพานข้ามแม่น้ำแม่กลองแห่งนี้ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ ดร.สิริลักขณ์ จันทรางศุ เข้าใจว่าขณะนั้นเป็นอธิบดีกรมทางหลวง

ญาติมิตรท่านใดมีข้อมูลหลักฐานที่ชัดเจน ขอแรงช่วยยืนยัน (หรือช่วยแย้ง) ด้วยนะครับ (ผมเคยถ่ายรูปป้ายชื่อสะพานไว้ แต่ขณะที่เขียนเรื่องนี้หาไม่พบ)*

เรื่องที่ ๒ 

———

ผมได้คำแนะนำมาจากที่ไหนก็จำไม่ได้ บอกว่า วิธีเดินถนนที่ไม่มีทางเท้าให้เดินริมขวา คือทางด้านที่รถวิ่งสวนมา เหตุผลก็คือเราจะมองเห็นรถที่สวนมาตลอดเวลา จึงสามารถกะระยะได้ว่าควรหลบข้างทางห่างแค่ไหนจึงจะปลอดภัย ถ้าเดินริมซ้าย คือทางที่รถวิ่งตามหลังมา เราจะมองไม่เห็นรถ และไม่สามารถกะระยะได้ว่าควรเดินชิดซ้ายแค่ไหนรถจึงจะไม่เบียดหรือเฉี่ยวเอา

———–

ไปกันต่อครับ

ห่างจากสะพานสิริลักขณ์ประมาณ ๑๐๐ เมตร มีสถานีบริการน้ำมันของ ปตท.

ก่อนถึงปั๊ม ปตท. ประมาณ ๕๐ เมตร ผมเจอป้ายแผ่นหนึ่งวางทิ้งอยู่ข้างทาง

เข้าไปดูใกล้ๆ จึงเห็นว่าเป็นป้ายสำหรับวางหน้ารถขณะรถกำลังรับบริการเติมน้ำมัน

สิ่งที่พบ จุดที่พบ เดาได้ไม่ยากว่าเกิดอะไรขึ้น

คงมีรถคันหนึ่งเข้าไปเติมน้ำมัน

พนักงานบริการเอาป้ายมาวางหน้ารถตามกฎหรือตามระบบระเบียบของการบริการของปั๊ม ปตท.

พอเติมเสร็จ จ่ายเงินเสร็จ ลืมเก็บป้ายออก 

หรือไม่ลืม แต่รถคันนั้นรีบออกไปเสียก่อน 

คนขับก็ไม่ทันมอง 

พนักงานบริการก็ไม่ทันคิดว่าจะทำอย่างไรดี 

รถก็ไปพ้นปั๊มไปเสียแล้ว

พอไปถึงตรงนั้นป้ายก็กระเด็นตกจากรถ

แล้วจะด้วยจังหวะจะโคนอะไรสักอย่างหนึ่ง ป้ายก็ไปอยู่ตรงที่ผมไปเห็นเข้า

ผมก็เลยหยิบติดมือไปด้วย พอถึงปั๊ม ก็เอาไปส่งให้พนักงานบริการ

“อ้าว! นี่คงเป็นรถเมื่อคืนนี่เอง” 

พนักงานเห็นก็ออกอุทาน แสดงว่าที่ผมคาดเดานั้นไม่ผิด

————–

ผมเกิดอารมณ์ครึกครื้นขึ้นมาก็เลยขอให้เขาช่วยทำท่ารับมอบป้าย แล้วก็ขอแรงให้ช่วยถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก

ปกติผมจะไม่เอารูปที่มีตัวเองไปทำอะไรๆ อยู่ในรูปมาลงประกอบ เพราะเขินที่จะโชว์ตัว แต่คราวนี้ขออนุญาตเป็นพิเศษนะครับ เพราะเกิดไปตั้งชื่อเรื่องว่า-สวัสดีปีใหม่สไตล์ทองย้อย

ช่วยกันอนุโมทนาในการทำความดีเล็กๆ น้อยๆ นี่โดยทั่วกันนะครับ

ถือเสียว่าเป็นการส่งความสุขปีใหม่สไตล์ทองย้อย-ก็แล้วกัน

สวัสดีปีใหม่ครับ

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๑ มกราคม ๒๕๕๙

๑๗:๐๒

———-

*Tongthong Chandransu 

๑ มกราคม ๒๕๕๘

ดร.สิริลักขณ์ เป็นคุณลุงคนใหญ่ของผมโดยเป็นพี่คนโตของพ่อผมครับ คุณลุงไม่เคยดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมทางหลวง ตำแหน่งสูงสุดในกรมนั้นคือรองอธิบดี แต่เคยได้ทราบว่าถึงเป็นรองอธิบดีก็ทำงานอย่างอธิบดี เพราะอธิบดีเป็นคนนอกกรมแต่ได้รับแต่งตั้งโดยเหตุผลทางการเมืองจึงไม่คุ้นเคยกับงานของกรม จากตำแหน่งรองอธิบดีกรมทางหลวงคุณลุงได้ขยับขึ้นเป็นปลัดกระทรวงคมนาคมเลยทีเดียว และได้ลาออกจากตำแหน่งนั้นก่อนเกษียณอายุราชการปีหนึ่งครับ

สะพานสิริลักขณ์นั้นตั้งชื่อตามนามของคนลุงแน่ เพราะเป็นธรรมเนียมนิยมในราชการสมัยหนึ่งที่จะตั้งชื่อถนนหรือชื่อสะพานตามชื่อหรือนามสกุลของนายช่างหรือข้าราชการที่มีบทบาทสำคัญในการทำงานเรื่องนั้น

ชื่อสิริลักขณ์นี้เปนนามพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เพราะในเวลาที่คุณลุงเกิดนั้นคุณปู่ของผมรับราชการเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี เปนที่พระยาสุรินทรฦาชัย และได้รับเสด็จแปรพระราชฐาน ไปอยู่ที่ค่ายหลวงหาดเจ้าสำราญเป็นเวลานานหลายเดือน จึงเป็นโอกาสที่คุณลุงได้รับพระราชทานชื่อครับ

…………………………….

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

…………………………….