คำตอบสุดท้าย

คำตอบสุดท้าย

————

ผมเชื่อว่า ในการเรียกร้องให้บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ นั้น คำตอบสุดท้ายก็คือ –

“ไม่เอา/No”

คำตอบสุดท้ายนี้ ผมเชื่อว่าเป็นคำที่ตอบไว้ล่วงหน้าแล้ว ไม่ว่าจะเรียกร้องอย่างไรๆ รณรงค์กันอย่างไรๆ ไม่ว่าจะมีใครออกมาเคลื่อนไหวสนับสนุนกันอย่างไรๆ คำตอบสุดท้ายก็คือ “ไม่เอา/No”

ถ้าจะอุปมาให้เข้าใจชัดๆ ก็เหมือนผลการสอบ ไม่ว่าจะเป็นสอบเข้าเรียน สอบเลื่อนชั้น สอบบรรจุเข้าทำงาน หรือจะสอบอะไรอีกก็ตาม ผู้ตรวจคำตอบเขาทำผลล่วงหน้าไว้เรียบร้อยแล้วว่า “ไม่เอา/No” 

เพราะฉะนั้น ไม่ว่าผู้เข้าสอบจะทำข้อสอบได้ถูกเต็มร้อยเต็มพันขนาดไหน ผลการสอบก็คือ “ไม่เอา/No”

ผู้ที่ออกมาขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวในเรื่องนี้จึงต้องรับรู้ความจริงข้อนี้ไว้ตั้งแต่ต้นว่า สิ่งที่เราลงมือทำกันมา กำลังทำกันอยู่ และที่จะทำต่อไปนั้น ผลที่จะได้รับก็คือ “ไม่เอา/No”

ที่พูดอย่างนี้ไม่ใช่ตั้งใจจะมาบั่นทอนกำลังใจอะไรกัน แต่ตั้งใจจะให้รับรู้ความจริงเอาไว้ เพราะที่ผ่านๆ มานั้น ข้อผิดพลาดฉกรรจ์ของพวกเราก็คือ ไม่ได้รับรู้ หรือถ้าจะพูดให้ถูกก็คือไม่ยอมรับรู้ความจริงข้อนี้ – ความจริงข้อที่ว่า เขามีคำตอบเตรียมไว้ให้เราอยู่แล้วว่า “ไม่เอา/No”

———-

เมื่อรับรู้ความจริงเช่นนี้แล้วก็จะได้ตั้งหลักให้ถูกว่าจะแก้เกมกันอย่างไร

อุปมาเหมือนเล็งเป้าปืน

ที่ผ่านๆ มานั้นเราเล็งไปที่จุดหนึ่งซึ่งพากันหลงเข้าใจว่าเป็นเป้าที่จะต้องยิง 

แต่มันไม่ใช่ 

เมื่อจุดที่เราเล็งยิงนั้นมันไม่ใช่เป้าที่ถูกต้องเสียแล้ว แม้ว่าเราจะยิงแม่นขนาดไหน แม้ว่าเราจะยิงถูกเต็มๆ แต่ผลออกมามันก็คือยิงไม่ถูกเป้าอยู่นั่นเอง 

เพราะสิ่งที่เรายิงถูกนั้นมันไม่ใช่เป้า

เมื่อรู้ว่าเขามีคำตอบสำเร็จรูปเตรียมไว้ให้เราพร้อมแล้วว่า “ไม่เอา/No” เราจึงต้องย้ายเป้ามาที่คำตอบว่า “ไม่เอา/No” นี้ 

ต้องมาช่วยกันระดมยิงไปที่ตรงนี้จุดเดียว

หมายความว่าอย่างไร

ตรงนี้แหละครับที่ผมตั้งใจจะพูด

เบื้องต้น ต้องเข้าใจว่า คำตอบสำเร็จรูปที่ว่า “ไม่เอา/No” นี้ มนุษย์เป็นผู้ตอบ ไม่ใช่เครื่องจักรตอบ 

และไม่ใช่คำตอบที่ได้มาจากธรรมชาติ เช่นฝนตกแดดออก สายลมแสงแดด น้ำขึ้นน้ำลง ซึ่งเรากำหนดไม่ได้

เมื่อมนุษย์-คือคนอย่างเราๆ นี่เอง-เป็นผู้กำหนดคำตอบ หน้าที่ของเราก็คือต้องรู้ให้ได้เสียก่อนว่ามนุษย์ที่กำหนดคำตอบไว้แล้วนี้คือใครหรือคือพวกไหน 

นั่นก็คือเราต้องรู้ให้แน่ชัดว่าใครเป็นคนถือคำตอบสุดท้ายที่ว่า “ไม่เอา/No” นี้ไว้ 

เมื่อรู้แล้วก็พุ่งเป้าไปที่คนคนนั้นหรือคนกลุ่มนั้น

อย่างไรเรียกว่าพุ่งเป้า?

ก็คือทำอะไรและทำอย่างไรก็ได้ให้คนที่มีหน้าที่ตอบ/คนที่กำหนดคำตอบ/คนที่ถือคำตอบสุดท้ายไว้ ต้องตอบว่า “เอา/Yes”

ขอให้ดูข้อเท็จจริง/ของจริงที่มีคนทำและทำสำเร็จมาแล้ว นั่นก็คือ รัฐสภา หรือ ส.ส./ ส.ว. ซึ่งมีอำนาจหน้าที่ลงมติเกี่ยวกับกฎหมาย คนที่เขาต้องการให้สภาลงมติผ่านร่างกฎหมายใดๆ เขาก็ใช้วิธี lobby หรือไม่ก็ซื้อตัวสมาชิกไปเลย เป้าหมายสุดท้ายของเขาก็คือทำให้สมาชิกคนนั้นตอบว่า “เอา/Yes”

ถ้าเราอยากให้เรื่องพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติผ่าน เราก็ต้องทำแบบเดียวกัน 

ที่พูดนี่ไม่ได้แปลว่าจะให้เราไปซื้อตัวสมาชิกเหมือนกับที่บางคนทำ เพราะเราคงไม่มีเงินมหาศาลแบบนั้น หรือแม้มีก็ไม่ควรทำ 

แต่หมายความว่าต้องทำอะไรสักอย่างหนึ่ง หรือหลายอย่าง โดยมุ่งไปที่เป้าหมายคือ-ทำให้สมาชิกตอบว่า “เอา/Yes”

ปัญหาก็คือเราจะทำได้หรือ 

แต่ปัญหาที่ใหญ่กว่าก็คือเรารู้วิธีที่จะทำและมีคนที่พร้อมจะทำแล้วหรือ

ถามว่าใครจะเป็นคนทำ ?

ผมว่าแค่นี้เราก็มึนแล้ว เพราะเราไม่เคยคิดจะทำแบบนี้มาก่อน

แต่ถ้าเราไม่ทำแบบนี้ ก็เลิกคิดได้เลย ต่อให้ลงชื่อกัน ๗๐ ล้านคน หรือต่อให้ชี้แจงเหตุผลได้หยดย้อยเด็ดขาด ผลที่ออกมาก็จะเหมือนเดิม นั่นคือ “ไม่เอา/No”

สรุปเป็นคำขาด งานของเราก็คือ แก้คำตอบ ไม่ใช่ทำคำตอบ

“ทำคำตอบ” หมายความว่า ช่วยกันลงชื่อสนับสนุนให้ได้เป็นแสนเป็นล้าน และอธิบายชักแม่น้ำทั้งห้าให้เห็นประโยชน์ของการบัญญัติศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ ตลอดจนโต้เถียงหักล้างเหตุผลของฝ่ายที่คัดค้าน – นี่คือทำคำตอบ

“แก้คำตอบ” หมายความว่า ทำอย่างไรก็ได้ให้ผู้มีอำนาจตัดสินเรื่องนี้เป็นคนสุดท้ายแก้คำพูดจาก “ไม่เอา/No” เป็น “เอา/Yes”

แต่พร้อมกันนั้นก็ควร “ทำคำตอบ” เตรียมไว้ด้วย เป็นการให้ปัญญาแสงสว่างแก่คนที่ยังตามัวอยู่ให้เข้าใจแจ้งจริง และเผื่อว่าผู้ถือคำตอบสุดท้ายเกิดอยากจะเล่นบทคนใจกว้างขอฟังเหตุผลขึ้นมา

ที่ผ่านมาเรามัวแต่หลงไป “ทำคำตอบ” อย่างเดียว ซึ่งต่อให้เป็นคำตอบที่วิเศษสุดสวรรค์ชั้นไหนก็จะไม่มีประโยชน์อะไรเลย เพราะเขาไม่ได้เอาคำตอบที่เราทำนั้นไปเป็นคำตอบสุดท้าย

แต่เขาเอาคำตอบที่เขาทำสำเร็จรูปไว้แล้วมาเป็นคำตอบ คือ “ไม่เอา/No”

หน้าที่ของเราในคราวนี้คือต้องเข้าไปแก้คำตอบสำเร็จรูปนั้นจาก “ไม่เอา/No” ให้เป็น “เอา/Yes”

จะแก้อย่างไร จะแก้ที่ใคร และจะต้องทำอย่างไร 

อย่ามาถามผมนะครับ เพราะผมก็ไม่รู้

ผมรู้แต่ว่าถ้าเราไม่ทำหรือทำไม่ได้ ก็เตรียมใจไว้ได้เลยสำหรับฟังคำตอบสำเร็จรูปที่เขาเตรียมไว้ให้เราแล้วเป็นคำตอบสุดท้ายเหมือนกับทุกครั้ง 

คือ “ไม่เอา/No”

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๘

๑๔:๐๐