ราชวัติ ไม่ใช่ ราชวัตร (บาลีวันละคำ 1,759)
ราชวัติ ไม่ใช่ ราชวัตร
ที่ผิดถนัดประเดี๋ยวก็กลายเป็นถูกจนได้
อ่านว่า ราด-ชะ-วัด
แยกศัพท์เป็น ราช + วัติ
(๑) “ราช”
บาลีอ่านว่า รา-ชะ แปลตามรากศัพท์ว่า –
(1) “ผู้รุ่งเรืองโดยยิ่งเพราะมีเดชานุภาพมาก”
ความหมายนี้ประกอบขึ้นจาก ราชฺ (ธาตุ = รุ่งเรือง) + อ (ปัจจัย) = ราช
หมายความว่า ผู้เป็นพระราชาย่อมมีเดชานุภาพมากกว่าคนทั้งหลาย
(2) “ผู้ยังคนทั้งหลายให้ยินดี”
ความหมายนี้ประกอบขึ้นจาก รญฺชฺ (ธาตุ = ยินดี พอใจ) + ณ (ปัจจัย) ลบ ณ ลบ ญฺ แผลง ร เป็น รา = ราช
หมายความว่า เป็นผู้อำนวยความสุขให้ทวยราษฎร์ จนคนทั้งหลายร้องออกมาว่า “ราชา ราชา” (พอใจ พอใจ)
“ราช” หมายถึง พระราชา, พระเจ้าแผ่นดิน ใช้นำหน้าคำให้มีความหมายว่า เป็นของพระเจ้าแผ่นดิน, เกี่ยวกับพระเจ้าแผ่นดิน หรือเป็นของหลวง
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“ราช ๑, ราช– : (คำนาม) พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คํานี้มักใช้ประกอบกับคําอื่น, ถ้าคําเดียวมักใช้ว่า ราชา.”
(๒) “วัติ”
บาลีเป็น “วติ” (วะ-ติ) รากศัพท์มาจาก วรฺ (ธาตุ = ห้าม, ปิดกั้น) + ติ ปัจจัย, ลบ รฺ ที่สุดธาตุ (วรฺ > ว)
: วรฺ + ติ = วรติ > วติ ( : วรฺ > ว + ติ = วติ) แปลตามศัพท์ว่า “เครื่องกั้น”
“วติ” ในบาลีใช้ในความหมายดังนี้ –
(1) รั้ว (a fence)
(2) สิ่งที่เลือก, สิ่งที่เป็นคุณหรือได้ประโยชน์ (a choice, boon)
“วติ” ในภาษาไทยใช้ว่า “วัติ”
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“วัติ : (คำนาม) วดี, รั้ว. (ป. วติ).”
ราช + วติ = ราชวติ > ราชวัติ
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“ราชวัติ : (คำนาม) รั้วที่ทำเป็นแผงโปร่ง ปักรายเป็นระยะ ๆ ต่อเนื่องกันหรือปักประจำมุมเพื่อแสดงอาณาเขตของมณฑลพิธี มีฉัตรปักหัวท้ายแผง.”
ส่วนคำว่า “วัตร” พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“วัตร, วัตร– : (คำนาม) กิจพึงกระทำ เช่น ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น, หน้าที่ เช่น ข้อวัตรปฏิบัติ, ธรรมเนียม เช่น ศีลาจารวัตร; ความประพฤติ เช่น พระราชจริยวัตร, การปฏิบัติ เช่น ธุดงควัตร อุปัชฌายวัตร, การจำศีล. (ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).”
(ดูเพิ่มเติมที่: “กิจกรรม-กิจวัตร” บาลีวันละคำ (1,147) 16-7-58)
ดังนั้น ถ้าเขียนว่า “ราชวัตร” (-วัต-ร) ก็ต้องแปลว่า กิจที่พึงปฏิบัติของพระราชา
ไม่เกี่ยวกับรั้ว ไม่เกี่ยวกับราชวัติฉัตรธงแต่ประการใด
“ราชวัตร” (เขียนผิด) เป็นอีกคำหนึ่งที่มีอาการแบบเดียวกับ “ศรีษะ” (เขียนผิด คำถูกคือ “ศีรษะ”) คือพอได้ยินคำบาลีสันสกฤตที่มีเสียง “วัด” ใจก็ประหวัดไปถึง “วัตร” ทุกทีไป ไม่คิดถึงคำอื่นเลย เหมือนได้ยินเสียงว่า สี– ก็มองเห็นแต่ “ศรี-” ทุกทีไปฉะนั้น
“ราชวัติ” จึงกลายเป็น “ราชวัตร” ไปด้วยประการฉะนั้น
สะกดผิดกันให้มากๆ เข้าไปเถิด ต่อไปราชบัณฑิตยฯ ท่านก็คงจะไปแก้พจนานุกรมฯ ให้เองนั่นแหละ คือบอกว่า –
“ราชวัติ : (คำนาม) รั้วที่ทำเป็นแผงโปร่ง ปักรายเป็นระยะ ๆ ต่อเนื่องกันหรือปักประจำมุมเพื่อแสดงอาณาเขตของมณฑลพิธี มีฉัตรปักหัวท้ายแผง. เขียนเป็น ราชวัตร ก็มี.”
เท่านี้ก็เรียบร้อย และนับเป็นเกียรติประวัติแก่ผู้เขียนผิดโดยทั่วกัน
…………..
ดูก่อนภราดา!
: คำผิด สมมุติให้เป็นถูกได้ทุกคำ
: แต่บาปที่ทำ สมมุติให้เป็นบุญไม่ได้
—————-
(ภาพประกอบจาก google)
31-3-60