เปรี้ยว (บาลีวันละคำ 1,822)
เปรี้ยว
บาลีว่าอย่างไร
ถ้าถามว่า “เปรี้ยว” (รสชนิดหนึ่ง) บาลีว่าอย่างไร นักเรียนบาลีจะนึกถึงคำว่า “โลณมฺพิลเสวนตฺถาย” แปลว่า “เพื่อต้องการจะเสพรสเค็มรสเปรี้ยว” (เป็นเรื่องเกี่ยวกับฤๅษีชีไพรในชมพูทวีป ไปอยู่ป่าหิมพานต์ แต่นานๆ ทีก็จะเข้ามาในเมือง “เพื่อต้องการจะเสพรสเค็มรสเปรี้ยว”)
“โลณมฺพิล” แยกศัพท์เป็น โลณ (เค็ม) + อมฺพิล (เปรี้ยว)
“อมฺพิล” อ่านว่า อำ-พิ-ละ รากศัพท์มาจาก อมฺพฺ (ธาตุ = ส่งเสียง) + อิล ปัจจัย
: อมฺพฺ + อิล = อมฺพิล แปลตามศัพท์ว่า “สิ่งเป็นเหตุให้คนส่งเสียง” ใช้เป็นคุณศัพท์ ขยาย “รส” ก็คือรสที่เมื่อลองลิ้มเข้าไปแล้วทำให้ผู้ลิ้มรสเกิดอาการอยากจะส่งเสียงร้องออกมา หมายถึงรสเปรี้ยว (sour, acid)
ภาษาพาสาร :
บาลี “อมฺพิล” สันสกฤตเป็น “อมฺล”
สํสกฤต-ไท-อังกฤษ อภิธาน บอกไว้ดังนี้ –
(สะกดตามต้นฉบับ)
“อมฺล : (คำคุณศัพท์) เปรี้ยว, เปนกรด; sour, acid; – (คำนาม) รสเปรี้ยว; นมส้ม; sourness or acidity; sour curds.”
สํสกฤต-ไท-อังกฤษ อภิธาน และพจนานุกรมบาลี-อังกฤษ แปล “อมฺพิล” เป็นอังกฤษว่า sour, acid
พจนานุกรม สอ เสถบุตร แปล sour ว่า เปรี้ยว, (นม) บูด, (หน้า) บูดบึ้ง และแปล acid ว่า 1. กรด 2. เปรี้ยว, ฉุนเฉียว
พจนานุกรมอังกฤษ-บาลี แปล sour เป็นบาลีดังนี้ –
ความหมายที่ ๑ :
ambila อมฺพิล (อำ-พิ-ละ) = เปรี้ยว
ความหมายที่ ๒ :
(1) kakkasa กกฺกส (กัก-กะ-สะ) = หยาบคาย, ร้ายกาจ
(2) appiya อปฺปิย (อับ-ปิ-ยะ) = ไม่น่ารัก
ส่วน acid พจนานุกรมอังกฤษ-บาลี แปลเป็นบาลีศัพท์เดียว คือ “อมฺพิล”
น่าสังเกตว่า “อมฺพิล” แปลเป็นอังกฤษว่า sour
แต่ sour นอกจากหมายถึง “เปรี้ยว” แล้ว ยังหมายถึง หยาบคาย, ร้ายกาจ, ไม่น่ารัก อีกด้วย
คำว่า “เปรี้ยว” ในภาษาไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกความหมายไว้ว่า –
“เปรี้ยว : (คำวิเศษณ์) มีรสอย่างหนึ่งอย่างรสมะนาวเป็นต้น, มีกลิ่นหรือรสอย่างอาหารบูดหรืออาหารเสีย; (ปาก) มีลักษณะปราดเปรียว ทันสมัย อิสระ มั่นใจ ชอบการคบหาสมาคม (ใช้แก่ผู้หญิง) เช่น ผู้หญิงคนนี้เปรี้ยว, เรียกลักษณะการแต่งกายของผู้หญิงที่แต่งตัวสีฉูดฉาด รัดรูป เป็นต้นว่า แต่งตัวเปรี้ยว.”
…………..
แถม :
ในบาลีมีคำที่หมายถึงรสต่างๆ ตามหลักนิยมในบาลีดังนี้ –
(1) อมฺพิล (อำ-พิ-ละ) = เปรี้ยว (sour, acid)
(2) ลวณ (ละ-วะ-นะ) = เค็ม (salt)
(3) ติตฺตก (ติด-ตะ-ก) = ขม (bitter)
(4) กฏุก (กะ-ตุ-กะ) = เผ็ด (spicy, pungency)
(5) กสาย (กะ-สา-ยะ) = ฝาด (astringent)
(6) มธุร (มะ-ทุ-ระ) = หวาน (sweet)
…………..
ดูก่อนภราดา!
: บางคนชอบหวาน บางคนชอบเปรี้ยว
: แต่บาปมีรสเดียว คือทุกข์ในคุกและทุกข์ในนรกานต์
4-6-60