มรดก (บาลีวันละคำ 2,124)
มรดก
มาจากภาษาอะไร
อ่านว่า มอ-ระ-ดก
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“มรดก : (คำนาม) สิ่งที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษหรือที่สืบทอดมาแต่บรรพกาล; (คำที่ใช้ในกฎหมาย) ทรัพย์สินทุกชนิดตลอดทั้งสิทธิ หน้าที่ และความรับผิดต่าง ๆ ของผู้ตาย เว้นแต่ตามกฎหมายหรือโดยสภาพแล้ว เป็นการเฉพาะตัวของผู้ตาย เรียกรวม ๆ ว่า กองมรดก.”
พจนานุกรมฯ ไม่ได้บอกว่าคำว่า “มรดก” เป็นภาษาอะไรหรือมาจากภาษาอะไร
อย่างไรก็ตาม พจนานุกรมฯ มีคำว่า “มฤดก” (มะ-รึ-ดก) อีกคำหนึ่ง บอกไว้ดังนี้ –
“มฤดก : (คำโบราณ) (คำนาม) มรดก. (ส. มฤตก; ป. มตก).”
ถ้าเป็นตามที่พจนานุกรมฯ บอกไว้ คือ มฤดก > มรดก คำว่า “มรดก” ก็ตรงกับสันสกฤตว่า “มฤตก” และตรงกับบาลีว่า “มตก”
“มตก” บาลีอ่านว่า มะ-ตะ-กะ รากศัพท์มาจาก มรฺ (ธาตุ = ตาย) + ต ปัจจัย, ลบ รฺ ที่สุดธาตุ (มรฺ > ม) + ก สกรรถ (กะ สะ-กัด)
: มรฺ + ต = มรต > มต + ก = มตก แปลตามศัพท์ว่า “ผู้ตายแล้ว”
สํสกฤต-ไท-อังกฤษ อภิธาน มีคำที่อยู่ในเกณฑ์ควรพิจารณาดังนี้ –
(สะกดตามต้นฉบับ)
(1) มรต : (คำนาม) ความตาย; death.
(2) มฤต : (คำวิเศษณ์) อันตายแล้ว; อันเผาเปนถ่านเท่าแล้ว; dead; calcined.
(3) มฤต : (คำนาม) มรณะ; ทานอันขอได้มา; death; solicited alms.
(4) มฤตก : (คำนาม) ผี, ศพ; a dead body; a corpse.
ถ้าเป็นตามนี้ คำว่า “มรดก” ก็แปลตามศัพท์ว่า “สิ่งอันเป็นของมีอยู่ของผู้ตาย”
พจนานุกรม สอ เสถบุตร แปลคำว่า “มรดก” เป็นอังกฤษว่า heritage, inheritance, legacy, bequest; estate
พจนานุกรมอังกฤษ-บาลี แปล heritage เป็นบาลีดังนี้ –
(1) dāyāda ทายาท (ทา-ยา-ทะ) = ผู้สืบสกุล, ผู้รับมรดก
(2) mātāpettika-dhana มาตาเปตฺติก-ธน (มา-ตา-เปด-ติ-กะ-ทะ-นะ) = ทรัพย์ของมารดาบิดา
(3) dāyajja ทายชฺช (ทา-ยัด-ชะ) = “ควรแก่มรดก” ผู้ควรรับมรดก
(4) accaye-dāna อจฺจเย-ทาน (อัด-จะ-เย-ทา-นะ) = สิ่งที่ให้เมื่อผู้ให้ล่วงลับไปแล้ว
“มรดก” เป็นคำไทยอีกคำหนึ่งที่คนส่วนมากเข้าใจความหมาย แต่ไม่รู้คำแปล
…………..
ดูก่อนภราดา!
: หมั่นระวังจิตอย่าให้คิดสกปรก
: แล้วจะได้พบมรดกของตัวเอง
#บาลีวันละคำ (2,124)
6-4-61