สัมมาสัมพุทโธ (บาลีวันละคำ 2,177)
สัมมาสัมพุทโธ
อ่านว่า สำ-มา-สำ-พุด-โท
ประกอบด้วยคำว่า สัมมา + สัมพุทโธ
(๑) “สัมมา” บาลีเป็น “สมฺมา” (สำ-มา)
“สมฺมา” รากศัพท์มาจาก สมุ (ธาตุ = สงบ) + อ ปัจจัย, ลบสระท้ายธาตุ, ซ้อน มฺ, ลง อา ปัจจัยเครื่องหมายอิตถีลิงค์
: สมุ > สม + ม = สมฺม + อ = สมฺม + อา = สมฺมา แปลตามศัพท์ว่า “เหตุเป็นเครื่องสงบ”
หมายเหตุ :
“สมฺมา” ตามรากศัพท์นี้ หมายถึง สลักของแอก (a pin of the yoke)
“สมฺมา” ที่กำลังกล่าวถึงนี้น่าจะมีรากศัพท์เดียวกัน
——-
“สมฺมา” เป็นคำที่ภาษาไวยากรณ์เรียกว่า “อัพยยศัพท์” คือคำที่คงรูป ไม่เปลี่ยนรูปไปตามวิธีแจกวิภัตติ แต่อาจเปลี่ยนตามวิธีสนธิได้บ้าง และทำหน้าที่เป็นคุณศัพท์ ขยายคำอื่น ไม่ใช้ตามลำพัง
“สมฺมา > สัมมา” แปลว่า โดยทั่วถึง, โดยสมควร, โดยถูกต้อง, โดยชอบ, ในทางดี, ตามสมควร, ดีที่สุด, โดยสมบูรณ์ (thoroughly, properly, rightly; in the right way, as it ought to be, best, perfectly)
คำที่ใช้ “สัมมา” นำหน้า ที่เราคุ้นกันดีก็เช่น สัมมาสัมพุทโธ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า สัมมาทิฐิ
คำที่ตรงกันข้ามกับ “สัมมา” ก็คือ “มิจฉา” (มิด-ฉา) แปลว่า ผิด, อย่างผิดๆ, ด้วยวิธีผิด, ไม่ถูก, เก๊, หลอกๆ (wrongly, in a wrong way, wrong–, false)
(๑) “สัมพุทโธ”
บาลีเป็น “สมฺพุทฺโธ” (สำ-พุด-โท) ประกอบด้วย สมฺ + พุทฺโธ
(ก) “สมฺ” รูปเดิมคือ “ส” (สะ) ตัดมาจาก –
สามํ (สา-มัง) ตนเอง, ของตนเอง (self, of oneself)
สยํ (สะ-ยัง) เอง, โดยตนเอง (self, by oneself)
“สามํ” หรือ “สยํ” ตัดมาเฉพาะ “ส” แล้วลงนิคหิตเป็น “สํ” (สัง) แล้วแปลงนิคหิตเป็น มฺ (สํ > สมฺ)
(ข) “พุทฺโธ”
รูปคำเดิมคือ “พุทฺธ” (พุด-ทะ, โปรดสังเกต มีจุดใต้ ทฺ) รากศัพท์มาจาก พุธฺ (ธาตุ = รู้) + ต ปัจจัย, แปลง ธฺ ที่สุดธาตุเป็น ทฺ, แปลง ต เป็น ธฺ (นัยหนึ่งว่า แปลง ธฺ ที่สุดธาตุกับ ต เป็น ทฺธ)
: พุธฺ + ต = พุธฺต > พุทฺต > พุทฺธ (พุธฺ + ต = พุธฺต > พุทฺธ) แปลตามศัพท์ว่า “ผู้รู้ทุกอย่างที่ควรรู้”
“พุทฺธ” แปลตามศัพท์ได้เกือบ 20 ความหมาย แต่ที่เข้าใจกันทั่วไปมักแปลว่า –
(1) ผู้รู้ = รู้สรรพสิ่งตามความเป็นจริง
(2) ผู้ตื่น = ตื่นจากกิเลสนิทรา ความหลับไหลงมงาย
(3) ผู้เบิกบาน = บริสุทธิ์ผ่องใสเต็มที่
ความหมายที่เข้าใจกันเป็นสามัญ หมายถึง “พระพุทธเจ้า”
พจนานุกรมบาลี-อังกฤษ แปล “พุทฺธ” ว่า –
one who has attained enlightenment; a man superior to all other beings, human & divine, by his knowledge of the truth, a Buddha (ผู้ตรัสรู้, ผู้ดีกว่าหรือเหนือกว่าคนอื่นๆ รวมทั้งมนุษย์และเทพยดาด้วยความรู้ในสัจธรรมของพระองค์, พระพุทธเจ้า)
“พุทฺธ” แจกด้วยวิภัตตินามที่หนึ่ง (ปฐมาวิภัตติ) ปุงลิงค์ เปลี่ยนรูปเป็น “พุทฺโธ” (พุด-โท)
การประสมคำ :
(1) สมฺมา + พุทฺธ = สมฺมาพุทฺธ แปลว่า “ผู้รู้อย่างถูกต้อง”
(2) สํ > สมฺ + พุทฺธ = สมฺพุทฺธ แปลว่า “ผู้รู้ด้วยตนเอง”
(3) สมฺมาพุทฺธ + สมฺพุทฺธ = สมฺมาสมฺพุทฺธ แปลว่า “ผู้รู้อย่างถูกต้องด้วยตนเอง”
คำแปลที่คุ้นหูกันทั่วไปคือ “ผู้ตรัสรู้ดีตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง”
“สมฺมาสมฺพุทฺธ” แจกวิภัตติเป็น “สมฺมาสมฺพุทฺโธ” (สำ-มา-สำ-พุด-โท) เขียนแบบบาลีไทยหรือแบบคำอ่านเป็น “สัมมาสัมพุทโธ”
“สัมมาสัมพุทโธ” เป็นคำที่ชาวพุทธได้ยินและกล่าวกันติดปาก ดังปรากฏในคำนมัสการพระรัตนตรัยว่า “อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ” (อะ-ระ-หัง สำ-มา-สำ-พุด-โท)
ข้อสังเกต :
การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าในคำว่า “สมฺมาสมฺพุทฺโธ” หรือ“สัมมาสัมพุทโธ” มี 2 ส่วนประกอบกัน คือ
๑ สิ่งที่ตรัสรู้นั้นเป็นการรู้อย่างถูกต้อง ไม่ใช่รู้ผิดๆ
๒ เป็นการตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง คือคิดค้นขึ้นได้ด้วยพระองค์เอง ไม่ใช่รู้ตามคำสอนของคนอื่น
รู้เอง แต่รู้ผิดๆ ก็ใช้ไม่ได้
รู้ถูกต้อง แต่รู้ตามที่คนอื่นสอนไว้ ก็ยังไม่เลิศล้ำจริง
รู้ถูกต้องด้วย รู้ด้วยตนเองด้วย ดังนี้จึงชื่อว่า “สัมมาสัมพุทโธ”
…………..
ดูก่อนภราดา!
: แม้จะพูดไม่ถูกในเรื่องที่รู้
: แต่จงรู้ให้ถูกในเรื่องที่พูด
#บาลีวันละคำ (2,177)
29-5-61