พุทฺธชยนฺตี (บาลีวันละคำ 14)
พุทฺธชยนฺตี
อ่านว่า พุด-ทะ-ชะ-ยัน-ตี
คำนี้มีความหมาย 2 นัย คือ –
1 วันแห่งชัยชนะของพระพุทธเจ้า
มาจาก พุทฺธ + ชย + อนฺต + อี = พุทฺธชยนฺตี
2 วันเกิดของพระพุทธเจ้า
มาจาก พุทฺธ + ชยนฺตี = พุทฺธชยนฺตี
นัยที่ 2 นี้ “ชยนฺตี” แปลว่า “ยัง – ให้เกิด” พุทฺธชยนฺตี คือ “วันที่ยังพระพุทธเจ้าให้เกิด”
พิธีฉลองพุทธชยันตีทำกันครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๐ เรียกว่า “๒๕ พุทธศตวรรษ” คือครบ ๒๕๐๐ ปีแห่งการปรินิพพานของพระพุทธเจ้า
พิธีฉลองพุทธชยันตีที่ทำกันในปี ๒๕๕๕ เรียกว่า “๒๖๐๐ ปี แห่งการตรัสรู้” คือ ๒๕๕๕ + ๔๕ (พระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้ว ๔๕ ปีจึงปรินิพพาน)
บาลีวันละคำ (14)
16 – 5 – 55