อาวุโส – ภนฺเต (บาลีวันละคำ 18)

อาวุโส – ภนฺเต

อ่านว่า อา-วุ-โส – พัน-เต

เป็นคําที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย

อาวุโส แปลตามศัพท์ว่า “ผู้มีอายุ” เป็นคําที่พระผู้ใหญ่หรือที่มีพรรษามากกว่าเรียกพระผู้น้อยหรือที่มีพรรษาน้อยกว่า หรือเป็นคำที่พระใช้เรียกคฤหัสถ์

ภนฺเต แปลตามศัพท์ว่า “ผู้เจริญ” เป็นคําที่พระผู้น้อยหรือที่มีพรรษาน้อยกว่าเรียกพระผู้ใหญ่หรือที่มีพรรษามากกว่า หรือเป็นคำที่คฤหัสถ์ใช้เรียกพระสงฆ์

ในอินเดีย ชาวบ้านเรียกนักบวชว่า “ภันเต๋”

ในภาษาไทย คำว่า “อาวุโส” มีความหมายว่า –

1 มีอายุแก่กว่า หรือมีตำแหน่งหน้าที่การงานสูงกว่า หรืออยู่ในตำแหน่งฐานะนั้นก่อน เช่น ข้าราชการอาวุโส  ครูอาวุโส, เป็นอธิบดีเท่ากันก็จริง แต่เขาอาวุโสกว่า

2 มีประสบการณ์ในอาชีพมากกว่า เช่น ผู้มีอาวุโสทางการเมือง

บาลีวันละคำ (18)

21 – 5 – 55

ดูโพสในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย