ยถา – สพฺพี (บาลีวันละคำ 17)
ยถา – สพฺพี
อ่านว่า ยะ-ถา – สับ-พี
ในการทำบุญทั้งปวง ตอนท้ายพิธี พระสงฆ์จะบอกเจ้าภาพว่า “เตรียมกรวดน้ำรับพร” แล้วท่านก็อนุโมทนาเป็นภาษาบาลี ขึ้นต้นว่า “ยถา …”
เจ้าภาพต้องกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญในตอนนี้
คำเต็มๆ ของบท “ยถา” มีดังนี้ –
ยถา วาริวหา ปูรา ปริปูเรนฺติ สาครํ
เอวเมว อิโต ทินฺนํ เปตานํ อุปกปฺปติ. (มีต่อไปอีก)
แปลว่า
ห้วงน้ำที่เต็มย่อมยังสมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ ฉันใด
บุญที่ท่านอุทิศให้แล้วแต่โลกนี้ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วได้ ฉันนั้น …
เมื่อจบบท ยถา พระรูปที่ 2 จะรับว่า “สพฺพี …”
เจ้าภาพต้องรินน้ำให้หมดตรงนี้แล้วประนมมือรับพร
คำเต็มๆ ของบท “สพฺพี” มีดังนี้ –
สพฺพีติโย วิวชฺชนฺตุ สพฺพโรโค วินสฺสตุ
มา เต ภวตฺวนฺตราโย สุขี ทีฆายุโก ภว. (มีต่อไปอีก)
แปลว่า
ความจัญไรทั้งปวงจงบำราศไป
โรคทั้งปวงของท่านจงหาย
อันตรายอย่ามีแก่ท่าน
ท่านจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน …
เพราะกรวดน้ำตอน ยถา ประนมมือรับพรตอน สพฺพี
จึงมีคำกล่าวว่า “ยะถา ให้ผี สัพพี ให้คน”
บาลีวันละคำ (17)
20 – 5 – 55