เขียนคำบาลีเป็นอักษรโรมัน (บาลีวันละคำ 2,697)
เขียนคำบาลีเป็นอักษรโรมัน
สืบเนื่องมาจากบาลีวันละคำ คำว่า “จิตตัง ดันตัง” (บาลีวันละคำ (2,696) 30-10-62) คำว่า “ทนฺตํ” (ทันตัง) ทำไมพระสงฆ์ฝ่ายธรรมยุตจึงออกเสียงว่า ดัน-ตัง
คำตอบคือ ท่านออกเสียงอนุวัตรตามเสียงเดิมในภาษาบาลี เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าออกเสียงแบบมคธ
ถ้าใช้คำว่า “สวด” ก็เรียกว่า “สวดแบบมคธ” คู่กับ “สวดแบบสังโยค”
พระสงฆ์ฝ่ายธรรมยุตสวด “แบบมคธ” คือหยุดตามวรรคตอนตามประโยคภาษาบาลี และออกเสียงพยัญชนะบางตัวตามแบบมคธ เช่น ท ทหาร ออกเสียงคล้าย ด เด็ก พ พาน ออกเสียงเป็น บ ใบไม้
พระสงฆ์ฝ่ายมหานิกายสวด “แบบสังโยค” คือหยุดหายใจตรงคำที่เป็นตัวสะกด คำอื่นๆ สวดติดต่อกันไปไม่หยุด และออกเสียงพยัญชนะตรงตัวเท่าเสียงไทย ท ทหาร ก็ออกเสียงเท่า ท ทหาร ในภาษาไทย พ พาน ก็ออกเสียงเท่า พ พาน ในภาษาไทย
ทำไม ท ทหาร ออกเสียงคล้าย ด เด็ก พ พาน ออกเสียงเป็น บ ใบไม้ ถ้าดูอักขรวิธีในการเขียนคำบาลีเป็นอักษรโรมัน ก็จะเข้าใจได้ทันที
อักขรวิธีในการเขียนคำบาลีเป็นอักษรโรมัน ตามที่นักเรียนบาลีทั่วโลกตกลงตรงกัน เป็นดังนี้ –
(1) พยัญชนะวรรค
วรรค ก (อ่านว่า วรรค กะ ไม่ใช่วรรค กอ พยัญชนะทุกตัวออกเสียง อะ ไม่ใช่ ออ)
ก = K/k
ข = Kh/kh
ค = G/g
ฆ = Gh/gh
ง = ng (มีเฉพาะตัวตามหรือตัวสะกด)
วรรค จ
จ = C/c
ฉ = Ch/ch
ช = J/j
ฌ = Jh/jh
ญ = Ñ/ñ
วรรค ฏ (ฏ ปฏัก ไม่ใช่ ฎ ชฎา)
ฏ = Ṭ/ṭ
ฐ = Ṭh/ṭh
ฑ = Ḍ/ḍ
ฒ = Ḍh/ḍh
ณ = ṇ (มีเฉพาะตัวตามหรือตัวสะกด)
วรรค ต
ต = T/t
ถ = Th/th
ท = D/d
ธ = Dh/dh
น = N/n
วรรค ป
ป = P/p
ผ = Ph/ph
พ = B/b
ภ = Bh/bh
ม = M/m
(2) พยัญชนะอวรรค (อะ-วัก) คือไม่มีวรรคหรือไม่จัดเป็นวรรค มี 8 ตัว โปรดสังเกตว่า อํ (อ่านว่า อัง) ท่านจัดเป็นพยัญชนะด้วย
ย = Y/y
ร = R/r
ล = L/l
ว = V/v
ส = S/s
ห = H/h
ฬ = Ḷ/ḷ
อํ = Aŋ/aŋ
(3) สระ มี 8 ตัว
อะ = A/a
อา = Ā/ā
อิ = I/i
อี = Ī/ī
อุ = U/u
อู = Ū/ū
เอ = E/e
โอ = O/o
…………..
จะเห็นได้ว่า คำบาลี –
ท ทหาร เมื่อเขียนเป็นอักษรโรมันใช้ตัว D/d ถอดเป็นเสียงไทยก็คือ ด เด็ก “ทนฺตํ” จึงเป็น “ดัน-ตัง”
พ พาน เมื่อเขียนเป็นอักษรโรมันใช้ตัว B/b ถอดเป็นเสียงไทยก็คือ บ ใบไม้ “พุทฺธํ” จึงเป็น “บุด-ดัง”
หมายเหตุ:
๑ อักษรโรมันแบบพิมพ์ใหญ่ ใช้ในกรณีที่เป็นพยางค์แรกของคำ
๒ โปรดสังเกตจุดใต้และขีดบนที่อักษรบางตัวซึ่งเป็นเครื่องหมายทำให้ต่างกัน เช่น –
n = น หนู
ñ (มีขีดบน) = ญ หญิง
ṇ (มีจุดใต้) = ณ เณร
a = อะ
ā (มีขีดบน) = อา
๓ การเขียนคำบาลีเป็นอักษรโรมันดังที่แสดงมานี้ คนไทยส่วนมากเรียกผิด คือพูดว่า “เขียนเป็นภาษาอังกฤษ” หรือ “แปลเป็นภาษาอังกฤษ”
เบื้องต้นโปรดทราบว่า อักษรที่ใช้เขียนภาษาอังกฤษ คืออักษรโรมัน ไม่ใช่ “ภาษาอังกฤษ”
ประการต่อไป คำบาลีที่เขียนเป็นอักษรโรมันก็ยังคงเป็น “ภาษาบาลี” อยู่นั่นเอง ไม่ใช่ “ภาษาอังกฤษ”
เหมือนคำที่ออกเสียงว่า นะ-โม
เขียนเป็นอักษรไทยว่า “นโม”
เขียนเป็นอักษรโรมันว่า “Namo”
“นโม” ไม่ใช่ภาษาไทย
“Namo” ก็ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ
“นโม” หรือ “Namo” เป็นภาษาบาลี
“Namo” คือการเขียนคำบาลีเป็นอักษรโรมัน หรือพูดตามคำของราชบัณฑิตยสภาว่า “เขียนคำบาลีเป็นอักษรโรมันโดยวิธีถ่ายเสียง”
ไม่ใช่ “เขียนเป็นภาษาอังกฤษ” หรือ “แปลเป็นภาษาอังกฤษ” อย่างที่พูดกันผิดๆ
ขอความกรุณาช่วยกันใช้คำพูดให้ถูกต้องด้วย
…………..
ดูก่อนภราดา!
: คนดื้อด้านอาจพยายามสมมุติผิดให้เป็นถูกได้
: แต่คนทำบาปจะสมมุติบาปให้เป็นบุญหาได้ไม่
#บาลีวันละคำ (2,697)
31-10-62