อาราธนา – นิมนฺตน (บาลีวันละคำ 65)

อาราธนา – นิมนฺตน

อ่านว่า อา-รา-ทะ-นา / นิ-มัน-ตะ-นะ

ใช้ในภาษาไทยว่า “อาราธนา” / “นิมนต์” ออกเสียงว่า อา-ราด-ทะ-นา / นิ-มน

ทั้งสองคำนี้ในภาษาไทย ใช้ในความหมายเดียวกัน คือ “การเชื้อเชิญพระสงฆ์ให้ (มา หรือ ไป) ทำกิจอย่างใดอย่างหนึ่ง”

แต่ในภาษาบาลี มีความหมายต่างกัน

– “อาราธนา” แปลว่า การทำให้พอใจ (satisfying) การทำให้สำเร็จ (accomplishing) ความพอใจ (satisfaction) ความสำเร็จ (accomplishment)

– “นิมนฺตน” แปลว่า การเชื้อเชิญ (invitation)

ในภาษาไทยยังนิยมแยกใช้ต่างกันอีกเล็กน้อย คือ

“อาราธนา” มักใช้ในภาษาเขียน เช่น “ขออาราธนาพระคุณเจ้าไปเจริญพระพุทธมนต์”

ส่วน “นิมนต์” มักใช้เป็นภาษาพูด เช่นจะใส่บาตร เห็นพระมาจึงบอกท่านว่า “นิมนต์เจ้าค่ะ” (ไม่พูดว่า “อาราธนาเจ้าค่ะ”)

ในภาษาไทย แต่เดิมใช้ว่า “อาราธนา” หรือ “นิมนต์” คำใดคำหนึ่งเท่านั้น แต่ปัจจุบันมีผู้เอาคำทั้งสองมาใช้ควบกันเป็น “อาราธนานิมนต์” ซึ่งว่ากันตามหลักแล้วก็เป็นการใช้คำซ้ำซ้อนเกินจำเป็น

“อาราธนา–นิมนต์” ภาษาบาลีใช้ได้ทั้งกับนักบวชและฆราวาส

ในภาษาไทย ใช้กับพระสงฆ์เท่านั้น

: นิมนต์พระ ระวัง อย่าพูดว่า “เชิญพระ“

บาลีวันละคำ (65)

9-7-55

อาราธนา อิต.(พจนานุกรมศัพท์บาลี)

ความยินดี; ความสำเร็จ.

นิมนฺตน นป.

การนิมนต์, การเชื้อเชิญ.

อาราธนา (ประมวลศัพท์)

การเชื้อเชิญ, นิมนต์, ขอร้อง, อ้อนวอน (มักใช้สำหรับพระสงฆ์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์)

นิมนตน์

เชิญ หมายถึงเชิญพระ เชิญนักบวช

อาราธน์, อาราธนา

  [อาราด, อาราดทะนา] ก. เชื้อเชิญ, นิมนต์, อ้อนวอน, (ใช้แก่พระภิกษุสามเณรและสิ่งศักดิ์สิทธิ์); ขอ. (ป., ส.).

นิมนต์

• เชิญ, เชื้อเชิญ, (ใช้แก่พระภิกษุและสามเณร). (ป. นิมนฺต; ส. นิมนฺตฺร).

(พจน.42)

อาราธน –นา (บาลี-อังกฤษ)

(นปุง. และ อิต.) การทำให้พอใจ, การทำให้สำเร็จ; ความพอใจ, ความสำเร็จ satisfying, accomplishing; satisfaction, accomplishment (ตรงกันข้าม วิราธนา ความล้มเหลวหรือไม่สำเร็จ opp. virādhanā failure)

นิมนฺตน

(นปุง.) การนิมนต์, การเชื้อเชิญ invitation

ดูโพสในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย