ปรม (บาลีวันละคำ 202)
ปรม
อ่านว่า ปะ-ระ-มะ
ภาษาไทยใช้ว่า “บรม” คำเดียวโดดๆ อ่านว่า บอ-รม
“ปรม – บรม” ในภาษาบาลีแปลตามรากศัพท์ว่า –
(1) “ยังข้าศึกให้ตาย”
(2) “ขัดเกลาผู้อื่นให้หมดจด”
(3) “ยินดีในความยิ่งใหญ่”
(4) “ผูกผู้อื่นไว้ด้วยความดี”
(5) “ตักตวงคุณความดีไว้”
(6) “รักษาความสูงสุดของตนไว้ได้”
(7) “กำหนดรู้โลก”
(8) “ถึงนิพพาน”
เราคุ้นกับคำว่า “บรม” ในความหมายว่า “ยิ่งใหญ่” แต่ถ้าดูความหมายตามรากศัพท์แล้วจะเห็นอะไรดีๆ ที่เรายังไม่คุ้น
เริ่มจากใช้กำลังใจที่ยิ่งใหญ่ทำลายความชั่ว เหลือจากที่ทำลายก็ปราบไว้ในอำนาจ แล้วจะรู้สึกว่าตัวเองยิ่งใหญ่พอที่จะรักเพื่อนมนุษย์ ทำความดี รักษาความดี แล้วก็เห็นความจริงของโลก ในที่สุดก็ดับทุกข์ได้หมด
: จะว่าลากเข้าวัด ก็ใช่
: แต่คำคำเดียว ถ้าคิดให้เห็น ทำให้เป็น
: ก็เป็นบรมสุขยิ่งใหญ่ได้
บาลีวันละคำ (202)
26-11-55
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๔๒ บอกไว้ว่า –
“บรม = อย่างยิ่ง, ที่สุด, (มักใช้นําหน้าคําที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า พระเจ้าแผ่นดิน และพระอัครมเหสี เป็นต้น เพื่อแสดงพระเกียรติยศยิ่งใหญ่) เช่น บรมศาสดา บรมบพิตร บรมราชินี บรมมหาราชวัง. (ภาษาปาก) อย่างที่สุด เช่น ขี้เกียจบรม บรมขี้เกียจ”
คำว่า ปรม ยังมีที่มาทางอื่นอีก คือ มาจากคำว่า
ปร = ผู้อื่น + ม = ผูกไว้
ปรํ มวติ แปลว่า ย่อมผูกผู้อื่นไว้ (ด้วยความดี)
ปร = ผู้อื่น + ม = ขัดเกลาให้หมดจด
= ปรํ มชฺชติ แปลว่า ย่อมขัดเกลาผู้อื่นให้หมดจด
ปร = นิพพาน + ม = ถึง
= ปรํ มยติ แปลว่า ย่อมถึงนิพพาน
ปร = โลก + ม = กำหนดรู้
= ปรํ มุนาติ แปลว่า ย่อมกำหนดรู้โลก
ปร = คุณความดี + ม = ตักตวงไว้
= ปรํ มิโนติ แปลว่า ย่อมตักตวงคุณความดีไว้
ปร = ปฎิปักษ์ + ม = ทำลาย
= ปรํ มินาติ แปลว่า ย่อมทำลายปฎิปักษ์
ปรม = ประเสริฐ, สูงสุด, อย่างยิ่ง (ศัพท์วิเคราะห์)
– ปรํ ปจฺจนีกํ มาเรตีติ ปรมํ ผู้ยังธรรมอันเป็นข้าศึกให้ตาย
ปร บทหน้า มรฺ ธาตุ ในความหมายว่าตาย กฺวิ ปัจจัย ลบที่สุดธาตุ และลบปัจจัย
– ปกฏฺฐภาเว รมตีติ ปรมํ สิ่งที่ยินดีในความยิ่งใหญ่
ป บทหน้า รมฺ ธาตุ ในความหมายว่ายินดี ณ ปัจจัย
– ปรติ อตฺตโน อุตฺตมภาวํ ปาเลติ ปูเรติ จาติ ปรมํ สิ่งที่รักษาความสูงสุดของตนไว้ได้
ปรฺ ธาตุ ในความหมายว่ารักษา ม ปัจจัย
ปรม (บาลี-อังกฤษ)
(คุณ) สูงสุด, พิเศษสุด, เป็นเลิศ, ดีที่สุด highest, most excellent, superior, best
ถ้าอยู่ท้ายสมาส —ปรม มีความหมายว่า “อย่างมากที่สุด, อย่างสูงสุด, อย่างที่สุด, อย่างน้อยที่สุด” “at the outmost, at the highest, at most; as a minimum, at least”
ปรม ค. (พจนานุกรมศัพท์บาลี)
อย่างยิ่ง, เยี่ยม, ยอดเยี่ยม, สูงสุด, ดีที่สุด.
บรม, บรม-
[บอรมมะ-] ว. อย่างยิ่ง, ที่สุด, (มักใช้นําหน้าคําที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า พระเจ้าแผ่นดิน และพระอัครมเหสี เป็นต้น เพื่อแสดงพระเกียรติยศยิ่งใหญ่) เช่น บรมศาสดา บรมบพิตร บรมราชินี บรมมหาราชวัง. (ป., ส. ปรม); (ปาก) อย่างที่สุด เช่น ขี้เกียจบรม บรมขี้เกียจ