บทความเกี่ยวกับศาสนา-ภาษา-สังคม

สตรีกับดอกไม้

สตรีกับดอกไม้ (๗) 

สตรีกับดอกไม้ (๗) 

—————————–

และคิดต่อไปถึงศีลกับธรรม

………………………..

ฤดูฤดีแด สัตว์สู่ กันนา

………………………..

นักคิดท่านชี้ให้สังเกตธรรมชาติของสัตว์ด้วย 

ท่านว่า สัตว์ทั่วๆ ไปก็จะมีขั้นตอนการเตรียมความพร้อมแบบเดียวกันนี้ 

เช่น นกหลายชนิดเมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ ตัวผู้ (หรือบางชนิดก็ตัวเมีย) จะเปลี่ยนสีขนให้ดูสดสวย หรือฉูดฉาดบาดตายิ่งนักเพื่อดึงดูดความสนใจของเพศตรงข้าม 

สัตว์บางชนิดจะมีกลิ่นตัวพิเศษที่ล่อใจเพศตรงข้ามในช่วงเวลาที่จะผสมพันธุ์ 

บางชนิดใช้เสียงร้องเป็นสื่อบอกที่อยู่และเป็นสัญญาณให้เพศตรงข้ามรู้ว่าพร้อมที่จะผสมพันธุ์

พฤติกรรมของสัตว์ดังว่านี้ ก็เกิดขึ้นด้วยจุดประสงค์เดียวกันกับที่ดอกไม้มักจะต้องมีสีสดสวยและกลิ่นหอมหวนนั่นเอง

……………

มีความจริงในธรรมชาติของพรรณไม้อีกประการหนึ่งที่เหมือนกันกับธรรมชาติของสตรี ซึ่งผมจะขออนุญาตชวนท่านผู้อ่านพิจารณาต่อไป

นั่นก็คือ พรรณไม้มิได้มีดอกมาตั้งแต่เกิด 

หากแต่เมื่อเจริญเติบโตมาถึงระยะหนึ่งจึงจะออกดอก 

การออกดอกของต้นไม้ ก็คือการบอกว่า ต้นไม้นั้นพร้อมที่จะเริ่มต้นเข้าสู่กระบวนการสืบพันธุ์แล้วนั่นเอง 

ถ้าแปรเป็นคำพูดก็เหมือนกับจะพูดว่า “ได้เวลาแล้ว” อะไรทำนองนี้

นี่คือความจริงในธรรมชาติของพรรณไม้ที่ยอมรับรู้กันทั่วไป

สตรีก็เช่นกัน 

มิใช่ว่าพร้อมที่จะเป็นดอกไม้มาตั้งแต่เกิด 

หากแต่ว่าเมื่อเจริญเติบโตมาถึงระยะหนึ่ง จึงจะมีปรากฏการณ์ทางสรีระอันเป็นเครื่องบอกให้รู้ว่า “ได้เวลาแล้ว” 

นั่นก็คือ การที่สตรีผู้นั้นมีเลือดประจำเดือน หรือที่มีคำเรียกเฉพาะว่า มีระดู นั่นเอง 

และนี่ก็คือความจริงในธรรมชาติของสตรีที่รับรู้กันอยู่แล้วทั่วไป 

ไม่ใช่เรื่องที่น่าละอาย หยาบคาย หรือน่ารังเกียจแต่ประการใดทั้งสิ้น

……………

ถึงตรงนี้มีแง่คิดทางภาษาแทรกเข้ามาหน่อยครับ 

คือคำว่า “ระดู” ที่พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานให้ความหมายว่า “เลือดประจําเดือนที่ถูกขับถ่ายจากมดลูกออกมาทางช่องคลอด” นั้น คนไทยเก่าๆ เรียกช่วงเวลานั้น “ถึงผ้า” 

คำว่า “ถึงผ้า” นี้ พจนานุกรมก็ให้ความหมายตรงกัน คือหมายถึงมีระดู 

แต่ผมสังเกตเห็นว่า คนไทยสมัยใหม่จะลืม หรือจะนึกรังเกียจคำว่า “ระดู” หรือคำว่า “ประจำเดือน” หรืออย่างไรก็ไม่ทราบ เวลามีระดูหรือมีประจำเดือน ก็มักจะเรียกกันเป็นคำฝรั่งว่า “มีเม็น” (menses – เมน’ซีซ) 

ความจริง “เม็น” กับ “ระดู” หรือ “ประจำเดือน” ก็หมายถึงสิ่งเดียวกันนั่นเอง 

แต่อาจเป็นเพราะว่า พอได้ยินคำว่า “เม็น” ความคิดยังไม่แล่นไปถึง “ระดู” หรือ “ประจำเดือน” ทันที เพราะมีคำฝรั่งมาปะทะกันกระเทือนเอาไว้ 

เหมือนกับว่าจะลดหรือบรรเทาความรู้สึกน่าเกลียดลงไปได้นิดหนึ่งก่อน 

เหมือนกับคำฝรั่งที่สะกดว่า fuck ซึ่งออกเสียงว่า ฟัก เป็นคำด่าที่หยาบคายของฝรั่ง มีความหมายตรงกับคำไทย ๒ พยางค์ ที่มีคำว่า “แม่” อยู่พยางค์หนึ่ง 

คนไทยที่รู้คำฝรั่ง ถ้าพูดคำว่า ฟัก รู้สึกว่าจะหยาบคายน้อยกว่าคำไทย ๒ พยางค์นั้น 

ทั้งๆ ที่ fuck กับ “..แม่” หยาบเท่ากันทุกประการ 

หรืออาจจะเป็นเพราะค่านิยมบูชาฝรั่งก็ไม่ทราบ อะไรที่เป็นของฝรั่งแม้เลวก็ดูเป็นดีไปหมด

นี่เป็นแง่คิดทางภาษาที่ขออนุญาตแทรกไว้ตรงนี้

(มีต่อ)

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย

๒๙ ธันวาคม ๒๕๖๓

๑๓:๔๘

…………………………

สตรีกับดอกไม้ (๘) 

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

………………………….

สตรีกับดอกไม้ (๖) 

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊กของครูทองย้อย

………………………….

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *