นิรโทษกรรม (บาลีวันละคำ 489)
นิรโทษกรรม
อ่านว่า นิ-ระ-โทด-สะ-กํา
บาลีเป็น “นิทฺโทสกมฺม” อ่านว่า นิด-โท-สะ-กํา-มะ สันสกฤตเป็น “นิรฺโทษกรฺม” เราเขียนอิงสันสกฤต จึงเป็น “นิรโทษกรรม”
“นิทฺโทสกมฺม” ประกอบด้วย นิ + โทส + กมฺม
“นิ” เป็นคำอุปสรรค ใช้นําหน้าศัพท์อื่น มีความหมายว่า ไม่มี, ออก
“โทส” มีความหมาย 2 นัย คือ
1. ความชั่ว, มลทิน, ความผิด, สภาพไม่ดี, ความบกพร่อง; ความเลวร้าย, ความเสื่อมทราม, ความเสียหาย
2. โทสะ, ความโกรธ, ความประสงค์ร้าย, เจตนาร้าย, ความชิงชัง, ความมุ่งร้าย, ความเกลียด (เป็น 1 ใน 3 ของกิเลสกองใหญ่ คือ โลภะ โทสะ โมหะ)
ในที่นี้ “โทส” มีความหมายตามนัยแรก
นิ + โทส (ซ้อน ทฺ) = นิทฺโทส แปลว่า ปราศจากโทษ, ไม่มีความผิด
“กมฺม – กรรม” มีความหมายหลายอย่าง (ดูที่คำว่า “กรรม”) ถ้าใช้ต่อท้ายคำนาม หมายถึง กรรมวิธี วิธีการ หรือกระบวนการเพื่อให้เกิดผลนั้นๆ เช่น สังฆกรรม (สัง-คะ-กำ) = กระบวนการทำกิจของสงฆ์
“นิทฺโทสกมฺม – นิรโทษกรรม” จึงแปลว่า กระบวนการทำให้พ้นผิด
พจน.42 บอกไว้ว่า –
นิรโทษกรรม : (คำที่ใช้ทางกฎหมาย) –
(๑)- ตามกฎหมายแพ่ง หมายถึง การกระทําที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น ซึ่งกฎหมายบัญญัติว่า ไม่ต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทน เช่น การกระทำการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย การกระทำตามคำสั่งอันชอบด้วยกฎหมาย;
(๒)- ตามกฎหมายอาญา หมายถึง การลบล้างการกระทําความผิดอาญาที่บุคคลได้กระทํามาแล้ว โดยมีกฎหมายที่ออกภายหลังการกระทำผิดกำหนดให้การกระทำนั้นไม่เป็นความผิด และให้ผู้ที่ได้กระทําการนั้นพ้นจากการเป็นผู้กระทำความผิด”
นิรโทษกรรม :
กฎแห่งสังคม : ยังไม่ได้รับโทษก็ทำให้พ้นผิด
แต่กฎแห่งกรรมศักดิ์สิทธิ์ : จะพ้นผิดก็ต่อเมื่อได้รับผลกรรม
16-9-56