ปัณฑวะ (บาลีวันละคำ 4,189)
ปัณฑวะ
หนึ่งในเบญจคีรี
…………..
เบญจคีรี คือภูเขา 5 ลูก ที่ตั้งอยู่รอบเมืองราชคฤห์ ได้แก่ ภูเขาเวภาระ ปัณฑวะ เวปุลละ คิชฌกูฏ และ อิสิคิลิ
…………..
“ปัณฑวะ” เขียนแบบบาลีเป็น “ปณฺฑว” อ่านว่า ปัน-ดะ-วะ รากศัพท์มาจาก –
(๑) ปณฺฑุ + ณ ปัจจัย
(ก) “บัณฑุ” บาลีเป็น “ปณฺฑุ” อ่านว่า ปัน-ดุ รากศัพท์มาจาก ปฑิ (ธาตุ = ไป, ถึง, เป็นไป) + อุ ปัจจัย, ลงนิคหิตอาคมที่ต้นธาตุแล้วแปลงเป็น ณฺ (ปฑิ > ปํฑิ > ปณฺฑิ), ลบสระหน้า คือ อิ ที่ (ป)-ฑิ (ปฑิ > ปฑ)
: ปฑิ > ปํฑิ > ปณฺฑิ > ปณฺฑ + อุ = ปณฺฑุ แปลตามศัพท์ว่า “สีที่ถึงการนับว่าเป็นสีเดียวกัน” (คือเป็นแม่สี มิใช่สีผสม) หมายถึง แดงซีด หรือเหลือง, ค่อนข้างแดง, เหลืองอ่อน, เทา (pale-red or yellow, reddish, light yellow, grey)
บาลี “ปณฺฑุ” ใช้ในภาษาไทยเป็น “บัณฑุ” (บัน-ดุ) พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“บัณฑุ : (คำวิเศษณ์) เหลืองอ่อน, ขาวเหลือง, ซีด. (คำนาม) ช้างเผือก. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑุ).”
(ข) ปณฺฑุ + ณ ปัจจัย, ลบ ณ, แปลง อุ ที่ (ปณฺ)-ฑุ เป็น อว (อะ-วะ)
: ปณฺฑุ + ณ = ปณฺฑุณ > ปณฺฑุ > ปณฺฑว (ปุงลิงค์) แปลตามศัพท์ว่า “ภูเขาที่มีสีเหลืองเข้ม”
(๒) ปณฺฑฺ (ธาตุ = เป็นไป) + อว (อะ-วะ) ปัจจัย
: ปณฺฑฺ + อว = ปณฺฑว (ปุงลิงค์) แปลตามศัพท์ว่า “ภูเขาที่เป็นไปปกติ”
“ปณฺฑว” ใช้ในภาษาไทยเป็น “ปัณฑวะ” หมายถึง ภูเขาปัณฑวะ หรือ ปัณฑวบรรพต
ขยายความ :
ดูตามแผนที่ เอาเมืองราชคฤห์เป็นศูนย์กลาง –
(1) ภูเขาปัณฑวะอยู่ทางตะวันตกค่อนไปทางใต้ของเมือง
(2) ถัดจากภูเขาปัณฑวะลงไปทางใต้เป็นภูเขาอิสิคิลิ
(3) ทางตะวันออกของเมืองเป็นภูเขาคิชฌกูฏ
(4) เหนือภูเขาคิชฌกูฏขึ้นไปเป็นภูเขาเวปุลละ
(5) ภูเขาเวภาระอยู่ทางตะวันตกของเมือง
พระพุทธเจ้าของเราเมื่อเสด็จออกผนวช ทรงจาริกมาถึงเมืองราชคฤห์ ขณะทรงพำนัก ณ ภูเขาปัณฑวะ พระเจ้าพิมพิสารผู้ครองมคธรัฐเสด็จไปเฝ้า ทูลเชิญให้อยู่ครองราชสมบัติ ตรัสตอบว่าทรงมุ่งพระโพธิญาณ พระเจ้าพิมพิสารทูลขอปฏิญาณว่า ถ้าเมื่อตรัสรู้แล้วขอให้เสด็จมาโปรด เหตุการณ์ตอนนี้เกิดขึ้นที่ภูเขาปัณฑวะ
ในประวัติพระสีวลีพระเถระผู้เป็นเลิศทางมีลาภ อรรถกถาเล่าว่า คราวหนึ่งท่านประสงค์จะทดลองบุญว่าจะมีผู้ถวายทานแก่ท่านได้ทุกแห่งหรือไม่ จึงทูลขอพุทธานุญาตพาภิกษุ 500 รูปเดินทางเข้าป่าหิมพานต์ ท่านหยุดพัก 7 แห่ง ปรากฏว่ามีเทวดาถวายอาหารบิณฑบาตบริบูรณ์แห่งละ 7 วันทุกแห่ง
1 ใน 7 แห่งนั้น คือที่ภูเขาปัณฑวะ ดังข้อความในคัมภีร์ว่าดังนี้ –
…………..
นิโคฺรธํ ปฐมํ ปสฺสิ
ทุติยํ ปณฺฑวปพฺพตํ
ตติยํ อจิรวติยํ
จตุตฺถํ วรสาครํ
ปญฺจมํ หิมวนฺตํ โส
ฉฏฺฐํ ฉทฺทนฺตุปาคมิ
สตฺตมํ คนฺธมาทนํ
อฏฺฐมํ อถ เรวตํ ฯ
เทวดาเห็นท่านที่ต้นไทร (ถวายบิณฑบาต 7 วัน) เป็นครั้งที่ 1
ที่ภูเขาปัณฑวะเป็นครั้งที่ 2
ที่แม่น้ำอจิรวดีเป็นครั้งที่ 3
ที่แม่น้ำวรสาครเป็นครั้งที่ 4
ที่ภูเขาหิมวันต์เป็นครั้งที่ 5
ที่สระฉัททันต์เป็นครั้งที่ 6
ที่ภูเขาคันธมาทน์เป็นครั้งที่ 7
และ (ในคราวพระพุทธองค์เสด็จไปโปรด) พระเรวตะเป็นครั้งที่ 8
ที่มา:
– มโนรถปูรณี ภาค 1 หน้า 335
– ปรมัตถทีปนี (เถรคาถาวัณณนา) ภาค 1 หน้า 297
…………..
ดูก่อนภราดา!
: สถานที่ไม่อาจสร้างเหตุการณ์สำคัญได้เอง
: แต่เหตุการณ์สร้างความสำคัญให้สถานที่ได้
#บาลีวันละคำ (4,189)
1-12-66
…………………………….