พลการ (บาลีวันละคำ 1,078)
พลการ
อ่านว่า พะ-ละ-กาน
บาลีเป็น “พลกฺการ” อ่านว่า พะ-ลัก-กา-ระ
ประกอบด้วย พล + การ
(๑) “พล”
บาลีอ่านว่า พะ-ละ รากศัพท์มาจาก พลฺ (ธาตุ = มีชีวิต, ระวัง, ครอบงำ) + อ ปัจจัย
: พล + อ = พล แปลตามศัพท์ว่า “เหตุอันทำให้มีชีวิตอยู่ได้” “ผู้เฝ้าระวัง” “ผู้ครอบงำศัตรู”
“พล” ใช้ในความหมาย 2 อย่างคือ –
(1) ความแข็งแรง, พลัง, อำนาจ (strength, power, force)
(2) กองทัพ, กองกำลังทหาร (an army, military force)
(๒) “การ”
บาลีอ่านว่า กา-ระ รากศัพท์มาจาก กรฺ (ธาตุ = ทำ) + ณ ปัจจัย, ลบ ณ, ยืดเสียง อะ ที่ ก-(ร) เป็น อา
: กรฺ + ณ = กรณ > กร > การ แปลตามศัพท์ว่า “การทำ”
“การ” ถ้าใช้ตามลำพัง มีความหมายว่า การกระทำ, กิริยาอาการ, วิธีทำ, การบริการ, การกระทำที่แสดงความเมตตา ความเคารพ หรือความนับถือ; ผู้ทำ ผู้จัดการ หรือผู้ค้า
“การ” ถ้าใช้ต่อท้ายคำอื่น มีความหมายแตกต่างกันไปตามคำนั้นๆ เช่น –
อหํการ = อหังการ “กระทำว่าเรา” = มองเห็นแต่ตนเอง (selfishness)
อนฺธการ = อันธการ “กระทำความมืด” = ความมืด (darkness)
สกฺการ = สักการ = การสักการะ, เครื่องสักการะ (homage)
พล + การ = พลกฺการ (ซ้อน กฺ) แปลตามศัพท์ว่า “การกระทำของผู้มีกำลัง” หรือ“การกระทำด้วยกำลัง” หมายถึง การใช้กำลัง (forcibly)
พลกฺการ ใช้ในภาษาไทยว่า “พลการ”
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 บอกไว้ว่า –
“พลการ : (คำนาม) การกระทำโดยใช้กำลังหรืออำนาจเป็นต้น อย่างไม่ยอมฟังเสียงใคร, อําเภอใจ, เช่น ทําโดยพลการ. (ป. พลกฺการ; ส. พลาตฺการ).”
: ใช้กำลัง เป็นการกระทำของคนพาล
แปลว่า –
: พลการ เป็นการกระทำของคนอ่อนแอ
3-5-58